Σάββατο βραδύ. Ένα καινούριο πακέτο με βιβλία του Κώστα Ακρίβου με περίμενε. Μου λείπουν άλλα δώδεκα από τα δεκαοχτώ για να συμπληρώσω τη συλλογή. Ζέστη πολύ δεν είχε. Τι καλά να με έβρισκε η βροχή να διαβάζω ένα βιβλίο; Πού θα πάει; Θα 'ρθει και στον Νότο το Φθινόπωρο. Λίγο πιο αργά, λίγο πιο μετά.

Βράδυ Σαββάτου διψασμένη για βροχή και για μια ελαφριά αίσθηση ψύχρας διάλεξα να διαβάσω το Τελετές ενηλικίωσης-Μια ζωή σε δεκαεφτά επεισόδια (2009) από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Ψήθηκα να  πιάσω αυτό, γιατί η περίληψή του μου φάνηκε αρκετά τραβηχτική. Υποσχόταν δεκαεφτά επεισόδια από τη ζωή ενός νέου. Επεισόδια που αρχικά με έβαλαν στη διαδικασία να συνθέσω το γενεαλογικό του δέντρο κι όχι μόνο. Όμως, μετά αφέθηκα αφελώς και εντελώς στην χαρά της ανάγνωσης.

Με ενδιέφερε το επεισόδιο ως επεισόδιο. Το ονόμασα, όπως και είναι, διήγημα-ίσως με αυτόν τον τρόπο να είχε ξεκινήσει και να δουλεύει ο ίδιος ο συγγραφέας προτού αποφασίσει να του φτιάξει οικογένεια- κι αποφάσισα να το δεχτώ ως αυτοτελές κι α-συγγενές μην μπορώντας να αντέξω αθροιστικά το βάρος των οικογενειακών γεγονότων.

Γεγονότα ωμά και σκληρά μακριά από τα χαρούμενα κι ευτυχισμένα πρότυπα που σερβίρονται αβέρτα. Απιστίες, συγκρούσεις, φαντασιώσεις, ορμές, ένστικτα, ένοχα μυστικά, φονικά πάθη, λησμονημένοι έρωτες, απελπισμένες αγάπες, αυτοκτονίες, μοιραία λάθη, λύπες και στεναχωριές χορεύουν μαζί με τα φουσκωμένα παντελόνια των αντρών και τις βουβές σεξουαλικές κορυφώσεις των γυναικών.

Μα μήπως έτσι δεν είναι το πέρασμα από την εφηβεία στην ενηλικίωση; Άγαρμπο. Γεμάτο αίμα και πόνο. Γεμάτο χαμένα όνειρα κι ελπίδες. Πνιγμένο σε γενετήσια υγρά και φαντασιώσεις.

Λιτή κι απέρριτη η γραφή του Κώστα Ακρίβου. Το περιεχόμενο εξάλλου, δεν αφήνει περιθώριο για πολλά πολλά.

Κι όταν έφτασα στην τελευταία σελίδα κατάλαβα πως η μοίρα των ανθρώπων κληρονομείται. Από γενιά σε γενιά.

«Η ιστορία αυτή μοιάζει με παραμύθι, μα δεν είναι. Είναι πέρα ως πέρα αληθινή ...»

Κι όχι ρόδινη. 

 

 

Σημείωση: Στο επεισόδιο-διήγημα με τίτλο «Πώς και δεν έγινε δεσπότης» βρήκα τα θεμέλια πάνω στα οποία έχτισε ο Κώστας Ακρίβος εννέα χρόνια μετά το "Γάλα μαγνησίας" που επίσης κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.