Η Μέγκι Ντρίο, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Down Town Κύπρου και τον Αλέξανδρο Πρίφτη, μίλησε μεταξύ άλλων για τα δύσκολα παιδικά της χρόνια.

Πριν μου έλεγες ότι πέρασες δύσκολα στη ζωή σου. Σε ποιον τομέα;

Είμαι 26 ετών. Κοίτα, θα σου πω κάποια πράγματα. Πέρασα πολλά, επειδή η οικογένειά μου είχε πάντα την τάση να με «βαραίνει» με όλες τις σοβαρές υποχρεώσεις. Είμαι άνθρωπος που αντέχει και πάντα θα βρει τη λύση. Δεν θα βρω άλλον να λύσει το δικό μου πρόβλημα. Θα το κάνω εγώ. Όταν ήμουν μικρή, οι γονείς μου είχαν χωρίσει και πέρασα από πολλά τραύματα. Με επηρέασε πολύ. Αλλά αυτό με δυνάμωσε κιόλας. Βέβαια, έπειτα από καιρό, οι γονείς μου τα ξαναβρήκαν. Όμως, εκείνη την περίοδο άρχισε να αρρωσταίνει η μητέρα μου κι άρχισα να βλέπω τα πραγματικά προβλήματα. Τα σοβαρά. Άλλα κορίτσια στην ηλικία μου, έπαιζαν με τις barbies τους, κι εγώ κοίταζα το πώς θα σταθώ δίπλα στη μητέρα μου. Εκείνη την ώρα θα έπρεπε να ήταν ο πατέρας μου κοντά της, αλλά αυτός δεν ήταν. Είχαν χωρίσει. Όμως, ωρίμασα απότομα. Αναγκάστηκα. Από μικρή ζω σε ξένες χώρες. Μία στην Ιταλία, μία στην Αλβανία, μία στην Ελλάδα. Ακόμα κι αυτό «βάρυνε» την κατάστασή μου. Δεν μου ήταν εύκολο.

Γιατί αλλάζατε συχνά χώρες;

Στην αρχή, ήρθαμε στην Ελλάδα επειδή ο πατέρας μου ανέλαβε τον ΠΑΟΚ. Μετά οι γονείς μου τα «σπάσανε» και η μητέρα μου με πήρε και πήγαμε στην Ιταλία.

Κατηγόρησες ποτέ τον πατέρα σου, ακόμα και μέσα σου, όταν η μητέρα σου ήταν άρρωστη κι εκείνος ήταν απών;

Όχι! Ο πατέρας μου ήταν σωστός και κύριος σε ό,τι αφορά στις οικονομικές του υποχρεώσεις. Δεν μας έλειπε τίποτα. Μας στήριζε. Απλά εγώ, ως παιδί, ήθελα μία ενωμένη οικογένεια. Δεν την είχα.

Ο χωρισμός των γονιών σου, είναι κάτι που σε κάνει να φοβάσαι σε ό,τι αφορά τη μελλοντική προσωπική σου ζωή; Έχεις τον φόβο του διαζυγίου, ας πούμε; Της αποτυχίας;

Βεβαίως, ισχύει αυτό που λες. Φοβάμαι μην αποτύχει. Το διαζύγιο είναι κάτι που δεν θα ήθελα ποτέ να μου τύχει. Έχω σκεφτεί τον εαυτό μου σε πέντε ή έξι χρόνια, με έναν άνθρωπο δίπλα μου και να προγραμματίζουμε την οικογένεια. Θέλω πολύ να κάνω παιδιά. Δεν τρελαίνομαι να κάνω γάμο, όσο παιδιά. Αλλά δεν θέλω να κάνω λάθος επιλογή συντρόφου. Θέλω έναν ειλικρινή άνθρωπο δίπλα μου, γιατί, αν έλειπε κάτι απ’ τον πατέρα μου, απέναντι στη μητέρα μου, αυτό ήταν η ειλικρίνειά του. Ήταν πολύ σωστός σε άλλα πράγματα, όμως, στο κεφάλαιο της ειλικρίνειας, τα έκανε χάλια.