Η ρωμαϊκή γέφυρα της Πάτρας!

Η Ρωμαϊκή γέφυρα Πάτρας είναι μνημείο ρωμαϊκών χρόνων. Αποτελείται από συγκρότημα δύο γεφυρών, μία μονότοξη και μία νεότερη δίτοξη που θεωρείται η καλύτερα σωζόμενη δίτοξη γέφυρα στην Ελλάδα.

Ο χώρος που βρίσκεται η γέφυρα είναι οργανωμένος, επισκέψιμος κατόπιν συνεννόησης με την ΕΦΑ Αχαΐας και βρίσκεται στην είσοδο της πόλης από Αθήνα στην διασταύρωση των οδών Αρέθα και Νέα Ε.Ο. Πατρών-Αθηνών νυν Παπαδιαμάντη, λίγα μέτρα πριν το αρχαιολογικό μουσείο της πόλης.

Η γέφυρα ανακαλύφθηκε τυχαία στις αρχές της δεκαετίας του 80' κατά τις εργασίες ανοίγματος θεμελίων για την κατασκευή οικοδομής. Στο σημείο στην αρχαιότητα περνούσε ποταμός όπου αρχικά πιστευόταν ότι ήταν ο Μείλιχος, νεότερες έρευνες δείχνουν ότι πιθανότερα ήταν ο Καλλίναος όπου σήμερα η κοίτη του περνά 100 μέτρα νοτιότερα. Οι δυο γέφυρες αποτελούσαν τμήμα της via publica του δημοσίου δρόμου που ένωνε την Πάτρα με το Αίγιο.

Σύμφωνα με επιγραφή που βρέθηκε στην δίτοξη γέφυρα, το σημείο γεφύρωσε με την μονότοξη γέφυρα τον 1ο αιώνα μ.Χ. με δαπάνη του ο Αρτέμιος από τη Μεσσάτιδα για την ευκολότερη πρόσβαση των συμπατριωτών του με την Πάτρα. Η γέφυρα αυτή κατασκευάστηκε με οπώλιθο ενώ αργότερα με την κατασκευή της νέας δίτοξης μίκρυναν το άνοιγμα της πιθανότατα για αρδευτικούς λόγους.

Τον 2ο-3ο αιώνα μ.Χ. κατασκευάστηκε η νέα δίτοξη γέφυρα κι εγκιβωτίστηκε ο ποταμός. Η γέφυρα κτίστηκε μέχρι τις καμάρες με πέτρα και έπειτα με οπώλιθους. Το δάπεδό της είναι στρωμένο με πλάκες, που έχουν αυλακωθεί από τη διάβαση αρμάτων ή κάρων. Για το στηθαίο εγκιβωτισμού χρησιμοποιήθηκαν και αρχιτεκτονικά μέλη από γκρεμισμένα κτίρια της εποχής.

Άγνωστο πότε, μετά από πλημμύρα άλλαξε η κοίτη του ποταμού και η παλιά κοίτη με τις γέφυρες μπαζώθηκαν με τα φερτά υλικά της πλημμύρας. Παρ' όλα αυτά, η χρήση του δαπέδου των γεφυρών ως δρόμου συνεχίστηκε για πολλά χρόνια ακόμα.