Πνιγήκαμε στο χαρτί....
Η Πάτρα ήταν ανέκαθεν μια πόλη όπου οι αφίσες κυριαρχούσαν στην... διακοσμητική της, μένοντας για μήνες στα σημεία που τοιχοκολλούνταν, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για την αισθητική τους.
Το φετινό καλοκαίρι όμως πάμε να χτυπήσουμε "κόκκινο" στο θέμα της αφισορύπανσης. Κάτι οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές που προηγήθηκαν, με τους δεκάδες υποψηφίους που διαφημίστηκαν στους τοίχους, βάζοντας μόστρα τα πρόσωπα τους για να μας πείσουν να τους ψηφίσουμε, κάτι οι εθνικές εκλογές που ακολουθούν, με τους πολιτικούς μας να συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο, έχουν φτάσει την κατάσταση στο απροχώρητο.
Από κοντά βέβαια οι διαφημίσεις για τις πολιτιστικές εκδηλώσεις του καλοκαιριού, οι παραστάσεις και οι συναυλίες που έρχονται και ασφαλώς κάποιες αφίσες που αφορούν ιδεολογικά μηνύματα ή οτιδήποτε άλλο. Το γεγονός είναι ένα και δεν αλλάζει. Έχουμε πήξει στην αφίσα και στο χαρτί, ενώ κανείς από τους υπευθύνους δεν δείχνει να ενδιαφέρεται και να νοιάζεται.
Ειδικότερα, στο ιστορικό κέντρο της Πάτρας το οποίο υποτίθεται ότι θα αναδείξουμε ως πόλη την αισθητική του, βελτιώνοντας την τουριστική μας δυναμική, δεν υπάρχει σχεδόν κολόνα που να μην έχει μία αφίσα. Αφίσα που έρχεται για να καλύψει κάποια άλλη και κάποια νεότερη που έρχεται για να πέσει πάνω στην προηγούμενη και πάει λέγοντας.
Γίνεται ο πόλεμος της αφίσας σε αυτή την πόλη. Το κακό είναι ακόμα μεγαλύτερο στα καταστήματα του κέντρου που είναι για μήνες ξενοίκιαστα. Εκεί οι τζαμαρίες τους καλύπτονται χωρίς υπερβολή από τις αφίσες, ενώ ίδια εικόνα παρατηρεί κανείς και στα κτίρια που είναι παρατημένα από τους ιδιοκτήτες τους, μες στην εγκατάλειψη.
Ειδικά επιλεγμένα σημεία ίσως έδιναν μια λύση
Τι θα μπορούσε να κάνει ο δήμος για να βελτιώσει κάπως αυτή την κατάσταση; Αυτό που γίνεται σε άλλες πόλεις. Να επιλέξει ειδικά σημεία του ιστορικού κέντρου της Πάτρας όπου οι ενδιαφερόμενοι θα έχουν την δυνατότητα να βάζουν τις αφίσες τους για το διάστημα που αφορά την εκδήλωση και στη συνέχεια στα ίδια σημεία να έρχονται οι επόμενοι.
Το μέτρο αυτό βέβαια χρειάζεται μία πειθαρχία και μία σωστή νοοτροπία από τους πολίτες, κάτι που εμείς στην Πάτρα δεν έχουμε δείξει ότι διαθέτουμε, ενώ ταυτόχρονα και την πολιτική βούληση από τους αρμόδιους φορείς για να προχωρήσουν σε αυστηρά μέτρα κατά των παραβατών. Πάντως κάτι πρέπει να γίνει.
Η κατάσταση, ειδικά το φετινό καλοκαίρι, έχει φτάσει στο απροχώρητο.
(Οι φωτογραφίες είναι του Σταύρου Χριστόπουλου και έχουν ανέβει στην σελίδα "Πάτρα, αυτά που δεν λέγονται").