Την «ανησυχία» του για την αλλαγή του καθεστώτος χρήσης της Αγίας Σοφίας Τραπεζούντας, εκφράζει ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων (ΣΕΑ) με επιστολή του προς τη γενική διεύθυνση Βακουφίων στην Τουρκία, την οποία κοινοποιεί, μεταξύ άλλων, στο υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού της Ελλάδας, στο υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού της Τουρκίας, καθώς και στην Ελληνική Εθνική Επιτροπή UNESCO.

Η Αγία Σοφία Τραπεζούντας, ναός με εξέχουσα θέση τόσο ανάμεσα στα μνημεία του Πόντου, όσο και ανάμεσα στα βυζαντινά μνημεία ευρύτερα, οφείλει τη σημασία της στη σύνδεσή της με ποικίλες ιστορικές και αρχαιολογικές παραμέτρους. Πρώτα απ' όλα αποτελεί ένα μνημείο σαφώς συνυφασμένο, ήδη από την ίδρυσή του, με την τοπική αυτοκρατορική δυναστεία των Μεγάλων Κομνηνών. Ταυτόχρονα, ο τρόπος με τον οποίο συνδυάζονται τα επιμέρους στοιχεία της αρχιτεκτονικής διαμόρφωσης, της ζωγραφικής, της ψηφιδωτής και της γλυπτής διακόσμησής του θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ασυνήθιστος και ίσως μοναδικός. Αυτή η μοναδικότητα έγκειται κυρίως στη συνύπαρξη ετερόκλητων επιδράσεων, οι οποίες παραπέμπουν άλλοτε στη Δύση (σε σχέση με τη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή) και άλλοτε στην Ανατολή.
Χτισμένος έξω από τα τείχη της Τραπεζούντας, αλλά σε κοντινή τους απόσταση, ο ναός της Αγίας Σοφίας -σύνθετος σταυροειδής εγγεγραμμένος με τρούλο, νάρθηκα και τρία εντυπωσιακά πρόπυλα- αποτελεί το κέντρο ενός ευρύτερου οχυρωμένου οικοδομικού συγκροτήματος. Πλαισιώνεται από έναν πύργο με παρεκκλήσι, καθώς και από κατάλοιπα μιας μικρότερης εκκλησίας, αλλά και άλλων κτισμάτων, κατά πάσα πιθανότητα μοναστηριακών. Φιλολογικές πηγές του 14ου αιώνα μνημονεύουν τη μονή "της του Θεού Λόγου Σοφίας", αλλά και "την μονήν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ήγουν την Αγίαν Σοφίαν". Επιπλέον, εντυπωσιακά εμφανής και κυρίαρχη στη διαμόρφωση της ταυτότητας του μνημείου είναι η ταφική λειτουργία του, η οποία τεκμαίρεται από τις νεκρικές κόγχες και τις επιτύμβιες επιγραφές που φιλοξενούνται στο ναό. Η λειτουργία πάντως του ναού ως κοιμητηριακού φαίνεται να περιλαμβάνεται στους στόχους της αυτοκρατορικής χορηγίας, όταν ιδρύθηκε είτε από το Μανουήλ Α΄ Μεγάλο Κομνηνό (1238-1263) είτε από τους άμεσους απογόνους του.

Η επιστολή του Συλλόγου Αρχαιολόγων

Παρακολουθώντας το ζήτημα της μετατροπής της Αγίας Σοφίας Τραπεζούντας σε τζαμί, ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων εκφράζει την ανησυχία του για την αλλαγή του καθεστώτος χρήσης του εν λόγω μνημείου που έως το 2013 λειτουργούσε ως μουσείο. 

Όπως γνωρίζετε, η Αγία Σοφία Τραπεζούντας αποτελεί ένα εξέχον βυζαντινό μνημείο του Πόντου, ίδρυμα του Μανουήλ Α΄ Κομνηνού (1238-1263), διακοσμημένο με μοναδικής τέχνης τοιχογραφίες. Αποτελεί αντιπροσωπευτικό μνημείοόχι μόνο για την ιστορία και τον πολιτισμό της Τουρκίας, αλλά και για όλον τον κόσμο. 

Θα θέλαμε να σημειώσουμε ότιη Αγία Σοφία δεν μετατράπηκε σε τζαμί αμέσως μετά την κατάληψη της Τραπεζούντας από τους Οθωμανούς το 1461, αλλά, σύμφωνα με ιστορικές πηγές, το τελευταίο τρίτο του 16ου αιώνα και ενώ τα παρακείμενα κτήρια του μοναστηριού εξακολουθούσαν να χρησιμοποιούνται για αρκετά χρόνια μετά από μοναχούς. Επομένως, ο συχνά διατυπωμένος συσχετισμός του μνημείου με το πρόσωπο του Μωάμεθ Β΄ του Πορθητή δεν είναι βάσιμος.

Παράλληλα, η περιορισμένη πρόσβαση των επισκεπτών στην Αγία Σοφία, μετά την επαναφορά της θρησκευτικής χρήσης σε αυτήν το 2013, τους αποκλείει από την δυνατότητα κατανόησης και απόλαυσης του μνημείου. Θα θέλαμε να υπογραμμίσουμε ότι, σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες, κάθε χώρα θα πρέπει να προσφέρει καθολική πρόσβαση στα πολιτιστικά αγαθά και μνημεία της επικράτειάς της.

Επιπλέον, εκφράζουμε την αγωνία μας για το μέλλον αυτού του μοναδικού αυτού κτηρίου,με αφορμή δημοσιεύματα για νέες επικείμενες εργασίες στο μνημείο, με τις οποίες θα αλλοιωθεί περαιτέρω ο αυθεντικός ιστορικός χαρακτήρας του.

Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων ζητεί από την Υπηρεσία σας η Αγία Σοφία Τραπεζούντας να επανέλθει στο καθεστώς των μουσείων, ώστε όλοι οι επισκέπτες να έχουν ελεύθερη πρόσβαση σε αυτό το εμβληματικό μνημείο της Τουρκίας, χωρίς να υποτιμάται ή να αλλοιώνεται η ιστορική και καλλιτεχνική του αξία.