Στη συζήτηση των σ/ν του Υπουργείου Εξωτερικών σχετικά με την εγκατάσταση συνοριακού σημείου διέλευσης στην περιοχή της Λίμνης Πρέσπας και την εγκατάσταση νέου συνοριακού σημείου διέλευσης ανάμεσα στην Ελληνική Δημοκρατία και τη Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας το οποίο θα συνδέει τους Προμάχους, στην Ελληνική Δημοκρατία και το Μάιντεν (Majden) στη Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας η Αναπληρώτρια Υπουργός είπε, μεταξύ άλλων: «Βλέπουμε ποια είναι η έμπρακτη ωφέλεια της Συμφωνίας των Πρεσπών. Έφτασε επιτέλους ο καιρός να δούμε στην πράξη ότι η πατρίδα είναι οι άνθρωποι και η γη που κατοικούν, οι τοπικές κοινωνίες και αυτά που έχουν απόλυτη ανάγκη».

Πρόσθεσε ότι η «Συμφωνία των Πρεσπών έλυσε τα χέρια και της Ελληνικής πολιτείας και της Βόρειας Μακεδονίας». Αναφερόμενη στο ότι λέγεται ότι το 80% του ελληνικού λαού δεν θέλει τη Συμφωνία σημείωσε ότι «το όφελος θα το δείξει η έμπρακτη εφαρμογή της Συμφωνίας».

Αναφορικά με την τουρκική προκλητικότητα, τόνισε ότι «η Κυβέρνηση με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο και διά στόματος Πρωθυπουργού και διά στόματος Υπουργού Εξωτερικών και Υπουργού Εθνικής Άμυνας έχει τοποθετηθεί για το θέμα της Τουρκίας και τις προκλητικές της δραστηριότητες στην ανατολική Μεσόγειο και ειδικά στην περιοχή της ΑΟΖ της Κύπρου. Και έχει τοποθετηθεί εμμένοντας πάντα στο θέμα της τήρησης του Διεθνούς Δικαίου, των διεθνών συνθηκών και των συνομιλιών. Γιατί στρατηγική επιλογή της χώρας διαχρονικά είναι η ειρήνη και σε αυτό προσπαθεί να φέρει τη γείτονα χώρα, χωρίς βέβαια -σε καμία περίπτωση- να δείχνει ότι δεν έχει και ικανότητα αποτροπής».

Η Σία Αναγνωστοπούλου είπε επίσης, ότι αύριο συνεδριάζει για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη η Ομάδα Ειδικών που θα ασχοληθεί με θέματα εμπορικών σημάτων και εμπορικών ονομασιών.

Ακολουθεί η πλήρης απομαγνητοφώνηση της ομιλίας:

Kαταρχάς θα ζητήσω συγγνώμη για την μικρή καθυστέρηση στην άφιξή μου. Δεν οφειλόταν σε προσπάθεια απόδρασής μου, επειδή είναι σε αποδρομή η Κυβέρνηση κατά τον κ. Κουμουτσάκο, αλλά έπρεπε να γίνουν κάποιες συνομιλίες σε σχέση με αυτό που προέκυψε με το Ηνωμένο Βασίλειο.

Θα ήθελα να πω ότι σήμερα, όπως και αύριο και θα εξηγήσω για αύριο, αλλά και από εδώ και πέρα βλέπουμε ποια είναι η έμπρακτη ωφέλεια της Συμφωνίας των Πρεσπών. Αφού περάσαμε επί μήνες και μήνες να μιλάμε για μια Συμφωνία των Πρεσπών που δίνει αυτό, δίνει εκείνο και το άλλο, έφτασε επιτέλους ο καιρός να δούμε στην πράξη ότι η πατρίδα είναι οι άνθρωποί της, οι τοπικές κοινωνίες και αυτά που έχουν απόλυτη ανάγκη. Αυτό συζητάμε σήμερα.

Δεν ήρθαν από τον ουρανό αυτό το νομοσχέδιο και αυτές οι συμφωνίες. Ίσα-ίσα, είχα μεγάλη πίεση από τις τοπικές κοινωνίες, για να έρθει το νομοθέτημα πριν από το Πάσχα και ενώ τους το είχα υποσχεθεί και ζητώ συγγνώμη, δεν προλάβαμε, γιατί η νομοθετική διαδικασία έχει τους χρόνους της και δεν προλάβαμε. Ήταν άμεση απαίτηση των τοπικών κοινωνιών.

Ακούστηκε εδώ ότι με το πλαίσιο που είχαμε πριν και χωρίς τη Συμφωνία των Πρεσπών θα μπορούσαν να ανοίξουν διασυνοριακοί οδοί, θα μπορούσαν να γίνουν όλα αυτά. Δυστυχώς όχι, και το λέω κατηγορηματικά. Το πλαίσιο το οποίο όριζε τις διμερείς μας σχέσεις μέχρι την ψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών ήταν αυτό της Ελληνικής Δημοκρατίας με την τότε Γιουγκοσλαβία του 1959, κύριε Κουμουτσάκο. Έχουμε ανοίξει άπειρους διασυνοριακούς δρόμους με τη Βουλγαρία και την Αλβανία. Δεν ανοίξαμε κανέναν με τη Βόρεια Μακεδονία. Δεν μπορέσαμε να ανανεώσουμε και να επικαιροποιήσουμε το θεσμικό πλαίσιο που διέπει τις σχέσεις των δύο χωρών. Και ξέρετε γιατί; Είναι πάρα πολύ απλό. Δεν ήρθε ποτέ κανένα νομοθέτημα στην ελληνική Βουλή που να αφορά τις δύο χώρες μας. Γιατί; Διότι υπήρχε το πρόβλημα του ονοματολογικού.

Μία ήρθε, υπάρχει η ενδιάμεση Συμφωνία του 1995, που στο άρθρο 19 προβλέπει τη διάνοιξη διασυνοριακού δρόμου στον Λαιμό. Στις Πρέσπες δεν μπόρεσε να έρθει, διότι σε αυτά που αναφέρονται στην ενδιάμεση Συμφωνία δεν αναγράφονται ονόματα. Ήταν Πρώτο Μέρος, Δεύτερο Μέρος. Δεν μπορούσε να έρθει στη Βουλή. Ένα νομοθέτημα έχει έρθει στη Βουλή, μόνο το Σύμφωνο Σταθερότητας της Βόρειας Μακεδονίας, τότε ΠΓΔΜ, για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Απολύτως τίποτε άλλο. Δεν μπορούσε να έρθει. Άρα, είχαμε ένα πλαίσιο διμερών επαφών το οποίο είχε μείνει στο 1959. Αδίκως οι κάτοικοι της περιοχής της Φλώρινας φώναζαν φορείς από το 1967, που έκλεισε ο διασυνοριακός δρόμος στην περιοχή Λαιμού. Φώναζαν και έχουν κάνει άπειρα διαβήματα για να ανοίξει αυτή η οδός. Δεν μπορούσε να ανοίξει και δεν άνοιξε.

Η Συμφωνία των Πρεσπών έλυσε τα χέρια και της ελληνικής πολιτείας και της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας. Άρα, χρειαζόταν η Συμφωνία των Πρεσπών.

Κι ένα δεύτερο σημείο, επειδή λέμε συνέχεια «Δεν το θέλει το 80% του ελληνικού λαού». Λοιπόν, επειδή η έμπρακτη εφαρμογή της Συμφωνίας θα δείξει τι ακριβώς είναι η Συμφωνία, για αυτό έχουμε και αυτές τις αντιδράσεις εδώ τύπου «Όχι, δεν χρειαζόταν» κ.λ.π. Να σας πω ένα απλό παράδειγμα που το είπα και χθες στην Επιτροπή; Η Παμμακεδονική Ομοσπονδία Καναδά ήταν εναντίον της  Συμφωνίας των Πρεσπών, όπως και οι περισσότερες μακεδονικές οργανώσεις των ομογενών μας στο εξωτερικό. Ξέρετε ποια συμφωνία χρησιμοποίησαν για να αντικρούσουν επιχειρήματα άλλων οργανώσεων της διασποράς της Βόρειας Μακεδονίας που χρησιμοποιούσαν σήματα, αρχαιοελληνικά εμβλήματα και άλλα; Τη Συμφωνία των Πρεσπών, γιατί αυτή άρχισε να λύνει θέματα.

Επειδή με ρώτησε χθες ο κ. Κουμουτσάκος στην Επιτροπή, αύριο συνεδριάζει για πρώτη φορά η Επιτροπή που έχει οριστεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εξωτερικών για τα θέματα των εμπορικών σημάτων, εμπορικών ονομασιών. Συνεδριάζει για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη και εκεί τίθενται θέματα από τους επιχειρηματίες και των δύο πλευρών που έμεναν άλυτα, μέχρι να υπογραφεί η Συμφωνία των Πρεσπών.

Θέλω να πω και για το Λαιμό κυρίως, για τις Πρέσπες, επειδή είπα στην αρχή ότι πατρίδα είναι οι άνθρωποι και η γη που κατοικούν αυτοί οι άνθρωποι και που θέλουν να αναπτυχθούν σε αυτή τη γη και να μη φύγουν από αυτή τη γη. Ξέρουμε όλοι πάρα πολύ καλά ότι ενώ στην Ευρώπη ξεκίνησαν ήδη από το 1958 αυτές οι ευρωπεριοχές, που είναι περιοχές διασυνοριακές, που οδηγούν στην ανάπτυξη των τοπικών κοινωνιών γύρω από τα σύνορα, που ευνοούν την προστασία του οικοσυστήματος, όπως έχουν οι Πρέσπες από τα μοναδικά οικοσυστήματα, που προωθούν τη συνεργασία, τη συμφιλίωση, στην Ελλάδα το Πάρκο Ειρήνης στις Πρέσπες έγινε το 2000 ή 2001 επί Σημίτη, αν δεν κάνω λάθος. Δεν μπόρεσε να αναπτυχθεί όσο θα έπρεπε, λόγω της έλλειψης διασυνοριακού δρόμου.

Είχα την ευτυχία σήμερα να λάβω από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή έγκριση μελέτης για την ανάπτυξη της περιοχής των Πρεσπών, που -χάρη στη Συμφωνία- θα μπορέσει να αναπτυχθεί αυτή η διασυνοριακή σύνδεση. Όμως, επειδή αναφέρατε για τα φυτοφάρμακα κ.λπ. και επειδή είπα στην αρχή για το θεσμικό πλαίσιο και μου είπατε «Αυτές οι Επιτροπές τι είναι;» και «Δεν προβλέπεται», τις έχω εδώ τις Επιτροπές. Έχω, δηλαδή, τις Συμφωνίες έτσι όπως υπογράφηκαν και σε ποια άρθρα προβλέπεται, βάσει του Ενωσιακού Δικαίου, και για τη φυτοϋγιεινή και για την προστασία του περιβάλλοντος και για τα τελωνεία και για την Αστυνομία. Εδώ είναι. Νομίζω ότι θα έπρεπε να σας είχαν εγχειριστεί μαζί με το νομοσχέδιο. Δεν ξέρω αν τις έχετε, αλλά αν δεν τις έχετε, υπάρχουν εδώ και μπορούν να φωτοτυπηθούν, για να δείτε κιόλας τι εργασίες θα κάνουν αυτές οι επιτροπές που έχουν οριστεί.

Όσο για τη χρηματοδότηση, αναφέρεται στο νομοσχέδιο ότι θα είναι από ευρωπαϊκά προγράμματα. Θέλω, όμως, να γίνω πιο συγκεκριμένη. Ήδη για τον Λαιμό στη Φλώρινα έχουν δεσμευτεί 4 εκατομμύρια ευρώ από το Πρόγραμμα INTERREG, το οποίο θα προχωρήσει τις εργασίες και 40 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία έχουν μείνει από την Εγνατία Οδό, για την περιοχή της Πέλλας. Εν τω μεταξύ, επειδή είχε έρθει ο Δήμαρχος Πρεσπών και ο Αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας στο γραφείο μου και με είχαν δει και με είχαν πιέσει πριν από το Πάσχα να νομοθετηθεί η Συμφωνία για τη διασυνοριακή οδό, μου είχαν πει ότι η Περιφέρεια αναλαμβάνει τα έξοδα που χρειάζονται για να προχωρήσει αυτό το έργο. Είναι ένα αναπτυξιακό έργο -εκτός από όλα τα άλλα- και στις δύο περιπτώσεις, και στην Πέλλα και στη Φλώρινα.

Θα ήθελα να κλείσω με ένα θέμα για την Τουρκία, επειδή είπε ο κ. Κουμουτσάκος κάτι και πραγματικά δεν θέλω να το αφήσω αναπάντητο. Συμφωνούμε όλοι και η Κυβέρνηση με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο και διά στόματος Πρωθυπουργού και διά στόματος Υπουργού Εξωτερικών και Υπουργού Εθνικής Άμυνας έχει τοποθετηθεί για το θέμα της Τουρκίας και τις προκλητικές της δραστηριότητες στην ανατολική Μεσόγειο και ειδικά στην περιοχή της ΑΟΖ της Κύπρου. Και έχει τοποθετηθεί εμμένοντας πάντα στο θέμα της τήρησης του Διεθνούς Δικαίου, των διεθνών συνθηκών και των συνομιλιών. Γιατί στρατηγική επιλογή της χώρας διαχρονικά είναι η ειρήνη και σε αυτό προσπαθεί να φέρει τη γείτονα χώρα, χωρίς βέβαια -σε καμία περίπτωση- να δείχνει ότι δεν έχει και ικανότητα αποτροπής.

Θέλω, όμως, κύριε Κουμουτσάκο, ειλικρινά να ρωτήσω: Τονίζετε και προειδοποιείτε για ποιο πράγμα ακριβώς; Να μην προχωρήσει η χώρα; Δηλαδή, η Κυβέρνηση αυτή θεωρείται μειωμένης ευθύνης ή μειωμένης εθνικής ευθύνης; Κάθε κυβέρνηση δημοκρατικά εκλεγμένη αυτής της χώρας για ζητήματα που αφορούν θέματα εξωτερικής πολιτικής και εθνικά θέματα -όλοι νομίζω ομονοούμε σε αυτό- έχει και την ευθύνη και την ισχύ μέχρι την τελευταία στιγμή να νομοθετεί και να κάνει αυτό που η εντολή του ελληνικού λαού της έχει δώσει. Ελπίζω να μην εννοείτε για πράγματα που έχετε ενημερωθεί πολλές φορές από το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής, δηλαδή αν έχει ή δεν έχει δικαίωμα η χώρα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στο Ιόνιο Πέλαγος, ειδικά όταν έχει συνομιλήσει και τα έχει βρει με τους γείτονες, τους οποίους τους αφορά το θέμα.

Εγώ θεωρώ -το είπα και χθες- ότι δεν πρέπει να υπάρχει πλειοδοσία σε εθνικά θέματα.

Χαίρομαι πάρα πολύ, παρ’ όλα αυτά, που κατορθώνουμε μετά το 1967 να ανοίξουμε, επιτέλους, τον διασυνοριακό δρόμο στη Φλώρινα, ανάμεσα στον Λαιμό και τη Μάρκοβα Νόγκα και στην Πέλλα -που δεν υπήρχε ποτέ- ανάμεσα στους Προμάχους και το Μάιντεν.


ΣΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΒΟΥΛΗΣ 15.5.2019