Στην Πάτρα τον έχουμε συνηθίσει πεζόδρομο, τον μεγαλύτερο που έχουμε στην πόλη μας και ίσως έναν από τους ομορφότερους στην Ελλάδα. 

Στην πραγματικότητα ο Ρήγας Φεραίος (για αυτόν μιλάμε) ήταν ίσως η σημαντικότερη και πιο χαρισματική προσωπικότητα της προ επαναστατικής Ελλάδος και ο άνθρωπος που φύτρωσε τον σπόρο της επανάστασης, μέσα από τα συγγράμματα και τα κηρύγματα του.

Πιστός οπαδός του διαφωτισμού, φίλος περισσότερο της έννοιας του γένους, παρά του έθνους, προσπάθησε μέσα από την δράση του να καλλιεργήσει την επανάσταση κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όχι μόνο στην μητροπολιτική Ελλάδα, αλλά σε όλα τα Βαλκάνια. 

Ο Ρήγας Βελεστινλής (αυτό ήταν το πραγματικό του όνομα), ήταν εθνομάρτυρας, ένας πρόδρομος της Ελληνικής Επανάστασης που άφησε την τελευταία του πνοή το 1798 ύστερα από μαρτύρια που του έγιναν από τους Οθωμανούς στους οποίους τον παρέδωσαν οι αυστριακές αρχές, πιστές στο γράμμα της Ιεράς Συμμαχίας των μεγάλων δυνάμεων.

Ένας πολιτικός και φιλοσοφικός στοχαστής που οραματίστηκε την εξέγερση, τουλάχιστον 30 με 40 χρόνια προτού τελικά αυτή έρθει, έχοντας καταφέρει στην σύντομη διάρκεια της ζωής του να περάσει τον «σπόρο» της ελευθερίας και της αποδέσμευσης από τον οθωμανικό ζυγό, όχι μόνο στους Έλληνες, αλλά και σε όλα τα σκλαβωμένα έθνη, μιας αυτοκρατορίας που βάδιζε στην παρακμή της.

Άφησε την τελευταία του πνοή το 1798 ύστερα από μαρτύρια που του έγιναν από τους Οθωμανούς στους οποίους τον παρέδωσαν οι αυστριακές αρχές, πιστές στο γράμμα της Ιεράς Συμμαχίας των μεγάλων δυνάμεων.

Ριζοσπάστης διαφωτιστής, προωθώντας στον πολιτικό του στοχασμό της αρχές του «γένους» και όχι τόσο του έθνους (με την ευρωπαϊκή έννοια του όρου) είναι ο στοχαστής που με το έργο του και τα κηρύγματα του κατάφερε να περάσει στις λαϊκές συνειδήσεις και στα αμόρφωτα λαϊκά στρώματα το μήνυμα της αποδέσμευσης από κάθε μορφή ζυγού και σκοταδισμού, υπερβαίνοντας τους όρους της εθνικής επανάστασης, μετατρέποντας τους σε όρους κοινωνικής επανάστασης.


Είναι ο ποιητής του Θούριου και άλλων σημαντικών έργων, ένας διανοούμενος - αγωνιστής που γαλουχήθηκε μέσα από τις ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης και οραματίστηκε την απελευθέρωση και ενοποίηση όλων των Βαλκανικών λαών και φυσικά όλου του ελληνικού στοιχείου που ήταν διασκορπισμένο στην Ανατολή και τα ευρωπαϊκά κέντρα.

Αν λοιπόν ο Κολοκοτρώνης ήταν η μεγάλη προσωπικότητα της εθνικής επανάστασης σε ότι αφορά το στρατιωτικό κομμάτι, αν ο Κοραής ήταν ο μετριοπαθής διαφωτιστής που προσάρμοσε τις ιδέες των ευρωπαϊκών ρευμάτων στην ελληνική πραγματικότητα, αν ο Καποδίστριας ήταν ο μεγάλος πολιτικός ηγέτης που προσπάθησε να ανορθώσει ένα ελληνικό κράτος που ουσιαστικά μέχρι τότε ποτέ δεν υπήρξε, ο Ρήγας Βελεστινλής – όπως υπέγραφε στα έργα του - ήταν αυτός που έριξε τον «σπόρο».

Τον σπόρο της απελευθέρωσης και της αφύπνισης.