Δυο παιδικά μάτια να κοιτούν με απορία πολλές φορές όταν βλέπουν τους γονείς να παλεύουν να τα βγάλουν πέρα στην Ελλάδα της κρίσης και της ανεργίας. Αυτά τα μάτια που θα έπρεπε να λάμπουν από χαρά πολλές φορές σκοτεινιάζουν από τα όχι που ακούν σε αυτά που ζητούν, επειδή οι γονείς τους αδυνατούν να τους προσφέρουν.

Βλέπετε οι ενήλικοι φορτισμένοι και εξαντλημένοι από την ανεργία και την οικονομική δυσπραγία, αγέλαστοι και άλλες φορές αμίλητοι κρύβουν όσο μπορούν την κακή τους ψυχολογική κατάσταση μπροστά στα παιδιά.

Ξέρουν πως θα τραυματίσουν την παιδική αθώα τους ψυχή, όμως τα παιδιά αντιλαμβάνονται ότι υπάρχουν δυσκολίες, αντιλαμβάνονται ανάλογα με την ηλικία τους και τι σημαίνει «κρίση» μέσα στο σπίτι.

Όταν ένας γονέας ή και η δύο στη χειρότερη περίπτωση δεν πηγαίνει κάθε μέρα στη δουλειά του και είναι άνεργος να βυθίζεται στις σκέψεις του. Όταν δεν μπορεί να προσφέρει αυτά που το παιδί ζητάει για το σχολείο, για το φροντιστήριο, για το κολυμβητήριο κλπ.

Παιδική φτώχεια την ονομάζουν οι ειδικοί απόρροια της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα που σύμφωνα με τα στοιχεία τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει αυξητικές τάσεις χωρίς να ξέρει κανείς μέχρι που μπορεί να φτάσει όσο η κρίση συνεχίζεται.

Απογοητευτικά τα στοιχεία καθώς η χώρα μας βρίσκεται στη ζώνη «υψηλού κινδύνου» ανάμεσα στις χώρες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ).

Πιο αναλυτικά, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Οργανισμού, το ποσοστό της παιδικής φτώχειας ανέρχεται στο 18,9% στην Ελλάδα, ενώ το ποσοστό στον συνολικό πληθυσμό αγγίζει σχεδόν το 15%.

Την ίδια ώρα, ο μέσος όρος στις χώρες του ΟΟΣΑ διαμορφώνεται στο 13,4% και στο 11,8% αντίστοιχα. Τα χαμηλότερα ποσοστά φτώχειας συναντώνται στη Δανία (2,9% και 5,5%) και τα υψηλότερα στην Κίνα (33,1% και 28,8%).

Σε σχέση με τα προ κρίσης επίπεδα, η παιδική φτώχεια στην Ελλάδα έχει καταγράψει αύξηση άνω των δύο ποσοστιαίων μονάδων, με την υψηλότερη πάντως, άνοδο να παρατηρείται στη Σλοβακία (+5,4%).

Δυστυχώς, τα παιδιά τείνουν να πλήττονται περισσότερο από την φτώχεια σε σύγκριση με τους ενήλικες και η στέρηση κοινωνικών αγαθών επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξή τους και το μέλλον τους. Μεγάλη ανησυχία υπάρχει και για τα παιδιά που ζουν με γονείς μακροχρόνια άνεργους.

Ωστόσο η παιδική φτώχεια δεν γνωρίζει σύνορα αφού με την ίδια ευκολία μπορεί να πλήξει παιδιά είτε σε πλούσιες, είτε σε φτωχές χώρες του πλανήτη.  Η φτώχεια μπορεί να επηρεάσει μακροπρόθεσμα έναν άνθρωπο σε μεγάλο βαθμό και με ποικίλους τρόπους.

Επειδή οι διάφορες πολιτικές αντιμετώπισης του προβλήματος δυστυχώς δεν έχουν τα αποτελέσματα που θα θέλαμε, θα πρέπει να ληφθούν μέτρα που να προσβλέπουν στην επίλυση όχι μόνο σε νούμερα αλλά και στην κοινωνική πραγματικότητα. 

Γιατί το μέλλον, είναι τα παιδιά μας! Γι’ αυτό, το δικό μας βλέμμα να είναι στραμμένο, καρφωμένο στα παιδιά. Για να καταφέρουν να δημιουργήσουν έναν κόσμο καλύτερο από τον δικό μας.

(Η Χαρά Μπαρδάκη είναι δημοσιογράφος στην εφημερίδα "Αλλαγή").