Νέα φαινόμενο έχει κάνει την εμφάνιση του στην αγορά της Πάτρας, σε ότι έχει να κάνει με τα λουκέτα και το κλείσιμο των επιχειρήσεων.

Κάποτε όταν άνοιγες μία επιχείρηση, προσπαθούσες ακόμα και όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν και τόσο καλά, να την κρατήσεις όρθια, ελπίζοντας ότι θα έφτανε η στιγμή που θα μπορούσε να ανακάμψει. Είναι, άλλωστε, νόμος της επιχειρηματικότητας αυτός να παλεύεις στην αρχή για να φέρεις στη συνέχεια τα πράγματα σε μία ισορροπημένη κατάσταση. 

Όμως φαίνεται ότι οι συνθήκες στην αγορά είναι τέτοιες που έχουν ανατρέψει και αυτόν τον νόμο. Πλέον υπάρχουν καταστήματα που ανοίγουν για τρεις, τέσσερις ή και πέντε μήνες και μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, ένα... πρωινό τα βλέπει κανείς κλειστά. 

Οι ιδιοκτήτες τους βλέποντας ότι τα πράγματα δεν πηγαίνουν έτσι όπως τα περίμεναν και ότι τα χρέη "φουσκώνουν" ολοένα, αντί να γεμίζουν τα ταμεία, αποφασίζουν να προχωρήσουν σε δραστικές λύσεις, σταματώντας το κακό.

Κλείνουν το κατάστημα που με κόπο, χρήματα, όνειρα και μεράκι είχαν ανοίξει πριν από λίγο καιρό, προκειμένου να σταματήσουν τα χρέη που "τρέχουν", χωρίς αυτό να σημαίνει πάντα ότι το καταφέρνουν. Οι περισσότεροι, βλέπετε, βγαίνουν χρεωμένοι και πληρώνουν το μαγαζάκι αυτό που πλέον έχουν κλείσει για αρκετά χρόνια ακόμα. 

Όμως τουλάχιστον γνωρίζουν ότι έτσι, κλείνοντας το μαγαζί μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, θα υπάρξει κάποια στιγμή ένα τέλος στα χρέη τους. Τέτοιων ειδών λουκέτα, διαπιστώσαμε σε τουλάχιστον δύο με τρεις περιπτώσεις στο κέντρο της Πάτρας και έξω από αυτό, με καταστήματα που ανήκαν στον χώρο της εστίασης, αλλά και του εμπορίου. 

Το φαινόμενο των λουκέτων "αστραπή" έχει να κάνει βέβαια και με την ψυχολογία της αγοράς αφού πλέον στους περισσότερους επαγγελματίες, λόγω των συνθηκών που υπάρχουν, απουσιάζει η θετική ψυχολογία και η πίστη για να ανατρέπουν τις δυσμενείς καταστάσεις.