H Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού ΚοινοTοπία στα πλαίσια των δράσεων που πραγματοποιεί για την προαγωγή της παιδείας, της ιστορίας και του πολιτισμού διοργάνωσε ομιλία-συζήτηση με ομιλητή τον Εκπαιδευτικό, Φυσικό και Ιστοριοδίφη Ελευθέριο Σπετσιέρη και θέμα ‘‘Πρώϊμη Ξενοκρατία στη Δυτική Ελλάδα’’ στον πολυχώρο της.

Στην ομιλία που έγινε, παρουσιάστηκαν από ιστορικές πηγές άγνωστες στο ευρύ κοινό, γεγονότα και δρώμενα της ιστορικής περιόδου 1797–1864 που αφορούσαν στα δύο πρώτα Ελλαδικά κράτη στην ιστορία του Ελληνικού Έθνους, μετά τη Βυζαντινή –λεγόμενη– Αυτοκρατορία την παρακμή και πτώση της.

α) Την υπό Βρετανική επιτροπεία (Αρμοστεία-Προτεκτοράτο) «Επτάνησο Πολιτεία» 1814-1864, που προηγουμένως ως «Πολιτεία των Επτά Ενωμένων Νήσων» 1801-1807, είχε ιδρυθεί από τη σύντομη Ρωσοτουρκική παρέμβαση στα Νησιά του Ιονίου Πελάγους, όταν η Ενετική Αυτοκρατορία παρήκμασε.

β) Το Ελλαδικό κράτος (Στερεά Ελλάδα, Πελοπόννησος, ορισμένα νησιά του Αιγαίου) που προέκυψε τη αδεία των Μεγάλων τότε δυνάμεων, μετά τη ναυμαχία του Ναυαρίνου (1827) πρώτα με κυβερνήτη τον Ιωάννη Καποδίστρια και μετά τη δολοφονία του, με Βασιλιά τον Όθωνα της Βαυαρίας μέχρι το 1863.


Τα δύο αυτά κράτη μέχρι την τελική ένωσή τους το 1864 υπό τον νέο Βασιλιά Γεώργιο τον Α’ της δυναστείας Γκλύξμπουργκ της Δανίας, είχαν παράλληλους βίους αλλά και τεμνόμενες συνιστώσες στην κοινωνική διάρθρωση, στην οικονομική ανάπτυξη και στις διεκδικήσεις πολιτικών δικαιωμάτων. Και όλα αυτά κάτω από την ασφυκτική πολιτική αλλά και στρατιωτική διπλωματία των «Δυνάμεων» -γι’ αυτό μιλάμε για Ξενοκρατία- της εποχής εκείνης, τα συμφέροντα των οποίων προηγούνταν κάθε εσωτερικής λαϊκής απαίτησης, σχεδόν ως λύτρα για την παρασχεθείσα -κατ’ αυτούς- Ανεξαρτησία. Ανεξαρτησία για την οποία οι Έλληνες έχυσαν το αίμα τους, για να ελευθερωθούν από τον Τουρκικό ζυγό 400 ετών.

Καταδείχτηκε επίσης η σημασία της Πάτρας ως κόμβου αλληλεπιδράσεων των δύο κρατών, διότι ιδρυτικά η Νέα Πάτρα αποτέλεσε μία πόλη, με εντελώς νέους κατοίκους Έλληνες (και από τα Επτάνησα ) και Ξένους πολλών Εθνικοτήτων.

Την ομιλία ακολούθησε ενδιαφέρουσα συζήτηση -την οποία συντόνισε το στέλεχος της οργάνωσης Ειρήνη Σκώκου- που αφορούσε στις πηγές που αναφέρθηκαν, σε άλλες ιστορικές εκδοχές, αλλά και σε προσωπικές παρατηρήσεις, αφού υπήρχε έντονο ενδιαφέρον για την τοπική ιστορία. Ζητήθηκε μάλιστα από τον ομιλητή, να επαναλάβει την ομιλία, διότι ήταν τόσο ενδιαφέρον το ιστορικό υλικό αλλά και η θεματική της ομιλίας, ώστε να καλύπτει τουλάχιστον δύο ομιλίες.