Για την Σοφία Στρατουδάκη δύο είναι οι αγάπες της.

Ο αδελφός της ο Ανδρέας Στρατουδάκης ένας άνθρωπος που μας δείχνει πολλά μέσα από την παρουσία του σε διεθνείς αθλητικές διοργανώσεις, αλλά σε διαγωνισμούς χορού για άτομα με ειδικές και ξεχωριστές ανάγκες, και τα μονοκινητήρια αεροπλάνα αφού της αρέσει να πετάει.

"Η αίσθηση είναι μοναδική και με κάνει να ξεφεύγω από τα προβλήματα που έχω ότι και αν αντιμετωπίζω" μας λέει η ίδια μιλώντας στο patrasevents.gr. 

Όταν λοιπόν τα προβλήματα την πνίγουν, αυτή ξέρει να τους ξεφεύγει και να παίρνει δύναμη μπαίνοντας στο αεροπλάνο και καβαλώντας τα σύννεφα, οδηγώντας το.


Μάλιστα, πριν από μερικούς μήνες της έκαναν μαθήματα πλοήγησης μονοκινητήριων αεροπλάνων, όμως επειδή αυτό το χόμπι είναι αρκετά ακριβό και για την ίδια προτεραιότητα δεν παύει πάντα να είναι ο αδελφός της και ο πρωταθλητισμός που κάνει, τα σταμάτησε, τουλάχιστον για την ώρα. 

Σε κάθε περίπτωση μία γυναίκα που της αρέσει να οδηγεί μονοκινητήρια αεροπλάνα, μια ενασχόληση που είναι κυρίως ανδροκρατούμενη, είναι ένα θέμα που κάνει αίσθηση σε πολλούς.

Η ίδια το ομολογεί: "Φοβάμαι...Αυτή είναι η αλήθεια. Φοβάμαι, αλλά έχω μάθει να νικάω τους φόβους μου" τονίζει. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα συμβατικά επιβατικά μεγάλα αεροπλάνα η Σοφία με δυσκολία μπαίνει μέσα.

"Όταν ήταν να πετάξω μαζί με τον Ανδρέα για την Ολλανδία που θα διαγωνιζόταν εκεί, θυμάμαι ότι είχε βάλει τα κλάματα. Χωρίς υπερβολή. Με τα μονοκινητήρια αεροσκάφη, αν και θεωρητικά είναι πιο επικίνδυνα, δεν ξέρω τι γίνεται, αλλά αντέχω τις καταστάσεις. Δεν ξέρω γιατί. Ίσως γιατί νιώθω ότι έχω τον έλεγχο, ίσως γιατί η αίσθηση είναι τόσο δυνατή που ξεπερνάει κάθε φόβο. Το ζήτημα είναι ότι μου αρέσει και λατρεύω να πετάω έτσι". 


Όπως μας λέει μέσα από το αεροσκάφος η θέα είναι μοναδική, βλέποντας από ψηλά τα βουνά, τις θάλασσες, τις πλαγιές και τις πολιτείες, να μοιάζουν σαν ζωγραφιές μπροστά στα μάτια σου. "Μου άρεσαν από μικρή τα αεροπλάνα και θυμάμαι οι ζωγραφιές μου στο σχολείο ήταν γεμάτες από αυτά.

Ήταν ένας παιδικός έρωτας για μένα που όλα αυτά τα χρόνια φαίνεται ότι εξελίσσεται μέσα μου και με έφτασε στο σημείο, στην ανάγκη, αν προτιμάς, στο να γίνω πιλότος του εαυτού μου". Πότε θα ξαναρχίσει μαθήματα; "Ακόμα δεν το ξέρω αυτό....

Προτεραιότητα μου δεν παύει να είναι ο Ανδρέας. Όχι μόνο γιατί τον αγαπώ, αλλά κυρίως γιατί θεωρώ ότι είναι αρκετά πιο σημαντικό αυτό που κάνει αυτός, παρά εγώ. Εγώ το κάνω για τη δική μου ευχαρίστηση. Ο Ανδρέας το κάνει για να περνάει μηνύματα ζωής σε όλους μας, δίνοντας ταυτόχρονα κουράγιο και δύναμη εκεί που πρέπει".