Με επιτυχία πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο των Πρωτοκλητείων 2018, τα εγκαίνια της εκθέσεως που είναι αφιερωμένη, στη ζωή, στο έργο και στο ρόλο του Ηλία Μπογδανοπούλου, στην επανακομιδή της Τιμίας Κάρας του Ἁγιου Ἀποστόλου Ἀνδρέου στην Πάτρα, με την ευκαιρία συμπληρώσεως 40 ετών από το θάνατό του.
Στα εγκαίνια της εκθέσεως χαιρετισμούς απηύθυναν ο Μητροπολίτης Πατρών κ.κ Χρυσόστομος και ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων κ.Τάκης Πετρόπουλος. Παρούσα ήταν και η κόρη του μεγάλου υμνογράφου.
Η έκθεση πραγματοποιείται στην αίθουσα της Δημοτικής Πινακοθήκης που παραχώρησε ο Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου Πατρέων και έχει συγκεντρώσει το ενδιαφέρον του κοινού.
Ο Ηλίας Μπογδανόπουλος αποφοίτησε από την Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1943. Σύζυγός του ήταν η Θεοδώρα Καρπέτα, εκπαιδευτικός, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά, την Ολυμπία, τον Κωνσταντίνο και τη Χρύσα. Υπήρξε διευθυντής του Σωφρονιστηρίου Ανηλίκων Πατρών.
Σύμφωνα μα τα όσα διαβάζουμε στο panagiotisandriopoulos.blogspot. το υμνογραφικό έργο άρχισε επ’ ευκαιρία της εκ Ρώμης παλιννοστήσεως της Τιμίας Κάρας του Πολιούχου των Πατρέων Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου όπου υπήρξε ο κύριος διεκπεραιωτής της σχετικής αλληλογραφίας, του Δήμου Πατρέων μετά του Βατικανού (βλέπε Ιστορικό Λεξικό των Πατρών Κ. Τριανταφύλλου, Βραβείον Ακαδημίας Αθηνών).
Το γεγονός τούτο έγινε αφορμή για τη σύνθεση της πρώτης του ασματικής ακολουθίας («Ιερά Ακολουθία Εσπερινού, Όρθρου και Χαιρετισμών εις την Ανακομιδήν της Τιμίας Κάρας του Αποστόλου Ανδρέου»). Από τότε επεδόθη «παρέργως μεν αλλά μετά ζήλου και λίαν ευδοκίμως» στη σύνθεση και μελοποίηση ύμνων, οι οποίοι φέρουν το προσωπικό ύφος του συνθέτου και ευρίσκονται στην στάθμη κλασσικού επιπέδου τόσον κατά το κείμενο της ποιήσεως όσον και κατά το μέλος.
Οι ύμνοι του διακρίνονται από παλμό, έξαρση, ευρηματικότητα και πρωτοτυπία. Η έμπνευση ερχόταν τις νυκτερινές ώρες, όπου κατέγραφε την χειμαρρώδη ποιητική του ροή. Άλλοτε αποσυρόταν στην εξοχήν για να συνθέσει. Αγάπησε μετά πάθους την βυζαντινή ψαλμωδία του Πατριαρχικού ύφους και υπήρξε αυτοδίδακτος και εγκρατής γνώστης της μουσικής.
Η συνεχής παρακολούθηση και ακρόαση επί δύο δεκαετίες του Ν. Μαυροπούλου, Δομέστικου του Πατριαρχικού Ναού και μαθητού του Ιακώβου Ναυπλιώτου του Μεγαλοπρεπούς, συνέβαλε κατά πολύ στο ψαλτικόν ιδίωμα του Ηλία Μπογδανοπούλου. Το 1973 ετιμήθη με το οφφίκιο του Άρχοντος Υμνογράφου της Αγίας και Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας. Απεβίωσε τον Οκτώβριο του 1978 στο Λονδίνο. Το 1997 ετελέσθη φιλολογικό μνημόσυνο στην Διακίδειο Σχολή Λαού Πατρών.