Ο Πασχάλης Τσαρούχας μίλησε για την προσωπική του ζωή αλλά και για τους προβληματισμούς του, όπως αναφέρει το Λοιπόν

Η προσωπική σου ζωή πώς είναι;

Ησυχία. Προχωρώντας η ζωή δεν χρειαζόμαστε παρά πολλά. Αν κάνουμε κάτι που αγαπάμε σαν ενασχόληση, αν έχουμε τα παιδιά μας και τη φροντίδα κάποιον πραγμάτων, τη δουλειά στην οποία επενδύουμε τις δυνάμεις και τον προβληματισμό μας, δεν χρειαζόμαστε και πάρα πολλά άλλα πράγματα.

Ποιος είναι ο πιο έντονος προβληματισμός σου;

Δεν μπορώ να του βάλω μια ταυτότητα. Για μένα το βασικό είναι να έχω τη δυνατότητα να δημιουργώ μια όμορφη συνθήκη για τους ανθρώπους που είναι κοντά μου. Το μέγιστο που μπορούμε να πετύχουμε είναι να διεκδικήσουμε με την καθημερινότητα μας καλύτερη πραγματικότητα για τους ανθρώπους που βρίσκονται κοντά μας. Αν κάνουμε το ανάλογο, έχουμε μια ελπίδα να πάμε πιο μπροστά.

Σχεδιάζεις το μέλλον, το σκέφτεσαι, σε απασχολεί;

Ποτέ δεν σχεδίαζα το μέλλον, τι θα γίνει και που θα ήθελα να έχω φτάσει. Προσπαθώντας να δημιουργώ μια συνθήκη καλή για εμένα και τους ανθρώπους που είναι κοντά μου, νομίζω ότι μ’ έναν τρόπο προκαλώ αυτό που θα έρθει στο μέλλον, χωρίς να είναι κάτι το συγκεκριμένο, δεν έχει νόημα. Ποτέ δεν είχα κάποια επιθυμία για να την πραγματοποιήσω, δεν κάνω τόσο μεγάλα σχέδια. Το αν μάθω κιθάρα για μένα είναι ένας πάρα πολύ μεγάλος στόχος αλλά μέχρι εκεί. Μόλις μάθω κιθάρα... εντάξει... θα πάω να παίξω με τους Pink Floyd (Γέλια.) Η ζωή δείχνει ότι αν πραγματικά το θέλει κάποιος, μπορεί να κάνει πολλά πράγματα, ούτε το σύμπαν συνωμοτεί ούτε ο Κοέλιο γράφει κάτι... Αν το θέλεις, το κάνεις. Για κανέναν δεν έχει συνωμοτήσει το σύμπαν, αν έχεις τις ικανότητες να το κάνεις, θα το κάνεις.

Αυτό σημαίνει ότι δεν είχες βοήθεια από κάπου και τα κατάφερες μόνος σου;

Όλοι μας έχουμε βοηθηθεί κι έχουμε βοηθήσει. Σε βοηθάει κάποιος όταν βλέπει σε σένα την ικανότητα να το κάνεις, όχι όταν βλέπει ότι δεν μπορείς να πραγματοποιήσει κάτι.