Η Πάτρα έχει στην γη της δεκάδες θαμμένα μνημεία που θα μπορούσαν να είναι κρυμμένοι αρχαιολογικοί θησαυροί, μεγάλης σημασίας και αξίας, δίνοντας στην πόλη τα μνημεία από την κουλτούρα και τον πολιτισμό της, που αναζητούν όλοι οι τουρίστες που έρχονται στην Ελλάδα. 

Τα περισσότερα από τα θαμμένα αυτά μνημεία προέρχονται από την ύστερη αρχαιότητα, όμως, τότε ήταν που η πόλη αυτή άκμαζε οικονομικά και πολιτιστικά. Η διαπίστωση αυτή επιβεβαιώνεται με ένα μικρό γεφύρι που ήρθε στο φως τυχαία και αποτελεί πλέον ένα σημαντικό μνημείο που όμοιο του, στην κατάσταση που βρίσκεται, δεν υπάρχουν κάπου αλλού σε όλη την επικράτεια. 

Είναι ένα συγκρότημα γεφυρών, μνημείο της Ρωμαϊκής εποχής που στους περισσότερους από εμάς παραμένει άγνωστο, αν και βρίσκεται, αρκετά κοντά στην Πάτρα και θεωρείται μοναδικό στο είδους του σε όλη την Ελλάδα. 

Πρόκειται για το Ρωμαϊκό Γεφύρι της Αρέθα στην Πάτρα, ένα έργο που χρονολογείται στον 2ο με 3ο αιώνα μ.χ. και που αποτελεί την καλύτερη σωζώμενη δίτοξη γέφυρα στην Ελλάδα, έχοντας δίπλα της μια παλιότερη μονότοξη και αρκετά αρχαιολογικά κτίρια που έχουν χαθεί. 

Το έργο ανακαλύφτηκε τυχαία μετά από εργασίες για την ανοικοδόμηση ιδιωτικής κατοικίας, το 1980. Η γέφυρα κατασκευάστηκε πάνω στον ποταμό Καλλίναο (υπάρχει ακόμα, μόνο που ρέει 100 μέτρα νοτιότερα) και αποτελούσε μέρος του επαρχιακού δημόσιου δρόμου που συνέδεε την Πάτρα με το Αίγιο. 

Ο δρόμος στο τμήμα που διέρχεται πάνω από την γέφυρα είναι χαλικόστρωτος, στρωμένος με πλάκες, διατηρώντας τα σημάδια από τα τροχοφόρα οχήματα της εποχής που τον διέσχιζαν. Η γέφυρα από πλευράς κατασκευής και αρχιτεκτονικής άποψης είναι μοναδική και δείχνει το πόσο προηγμένη ήταν η μηχανική στην εποχή των Ρωμαίων. 


Πρακτικά, σύμφωνα με τους ερευνητές, η γέφυρα αυτή, ένωνε την Πάτρα με παρακείμενες περιοχές που ήθελαν να έχουν επαφές και σχέσεις με το κέντρο της πόλης, σε μια εποχή που η αχαϊκή πρωτεύουσα ήταν ένα από τα επίκεντρα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. 

Μεταξύ αυτών το Μεσσάτι από το οποίο καταγόταν αυτός που όπως αναφέρει η τιμητική επιγραφή της είχε αναλάβει τα έξοδα της ο Μεσάτευς Αρτέμιος. Η γέφυρα αυτή αντικατέστησε μία παλιότερη μονότοξη (σώζεται κομμάτι της), ενώ κάποιους αιώνες μετά από την στιγμή που κατασκευάστηκε, καταχώθηκε μαζί με την κοίτη του ποταμού, ύστερα από μία φοβερή πλημμύρα. 

Νοητά η κοίτη του ποταμού έχοντας μία ευθύγραμμη τροχιά, εξέβαλε στην παραλιακή περιοχή του Καβουρίου, δίπλα από το έλος της Αγυιάς. Στις μέρες μας το μνημείο που έχει προσαρμοστεί στο σύγχρονο σκηνικό και ζει μαζί με την υπόλοιπη περιοχή που έχει αλλάξει αρκετά όσο περνούν τα χρόνια, με αποτέλεσμα λίγοι να το ξεχωρίζουν και να δίνουν σημασία στην ιστορία του. 

Κι όμως είναι ένα γεφύρι που μπορεί να αποδώσει πολλά τουριστικά οφέλη στην Πάτρα και να συμπεριληφθεί στο στόλο με τα αρχαία μνημεία της αχαϊκής πρωτεύουσας, εφόσον αξιοποιηθεί κατάλληλα από τις αρχαιολογικές υπηρεσίες και από τους φορείς της πόλης.

Συμπεριλαμβάνεται μέσα στον αρχαιολογικό τρίγωνο που περικλείει την Πάτρα, το Μυκηναϊκό Νεκροταφείο της Βούντενης, το Αρχαιολογικό Μουσείο και το Ρωμαϊκό Γεφύρι της Αρέθα, ένα τρίγωνο που θα μπορούσε να αναδειχθεί σε ένα μεγάλο αρχαιολογικό τόπο για την αχαϊκή πρωτεύουσα που θα αναδείκνυε την ιστορία και την κληρονομιά αυτής της πόλης. 


Αξίζει να αναφέρουμε ότι χώρος που βρίσκεται η γέφυρα είναι οργανωμένος αρχαιολογικός χώρος, επισκέψιμος και βρίσκεται στην είσοδο της πόλης από Αθήνα στην διασταύρωση των οδών Αρέθα και Νέα Ε.Ο. Πατρών-Αθηνών νυν Παπαδιαμάντη. Ωστόσο, έως τώρα η επισκεψιμότητα του χώρου είναι μικρή, τόσο από τουρίστες, όσο από εμάς τους Πατρινούς. 

Μοιάζει έτσι το μνημείο σαν να στέκει βουβό, χωρίς φωνή...


Η Ρωμαϊκή γέφυρα της Πάτρας

(Οι πληροφορίες και το βίντεο είναι από την σελίδα "Πέτρινα Γεφύρια").