Το μοναδικό στη χώρα μας πλωτό Μουσείο με τη δυνατότητα να πραγματοποιεί πλόες, το πλοίο «Νεράιδα», ένα από τα πλοία – σύμβολα της χρυσής εποχής του τουρισμού στον Αργοσαρωνικό, έδεσε στο λιμάνι του Κατακόλου, το απόγευμα του Σαββάτου, εν όψει της εκδήλωσης για την ονομασία του λιμανιού σε «Ιωάννης Λάτσης», που θα λάβει χώρα την Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου.

Ο Γιάννης Λάτσης αγόρασε το Laurana τον Δεκέμβριο του 1949 από μαλτέζικη ακτοπλοϊκή εταιρεία και στις αρχές του επόμενου έτους σάλπαρε για πρώτη φορά στον Αργοσαρωνικό με το όνομα που είχε λάβει από τους Ιταλούς ιδιοκτήτες της δέκα περίπου χρόνια πριν.

Βαπτίστηκε «Νεράιδα» από τον Νικόλαο Πλαστήρα (Καρδίτσα), σε τελετή που πραγματοποιήθηκε στο λιμάνι της Ύδρας και μετά από ονομαστική ψηφοφορία που πραγματοποιήθηκε εν πλω. Στα 25 περίπου χρόνια των δρομολογίων του στον Αργοσαρωνικό είχε την ευκαιρία να πρωταγωνιστήσει, τις δεκαετίες του 1950 και του 1960, σε πλήθος ελληνικών ταινιών αλλά και το 1957 στη χολιγουντιανή παραγωγή «Το Παιδί και το Δελφίνι» του Jean Negulesco, με πρωταγωνιστές τη Sophia Loren, τον Alan Ladd και τον Clifton Webb.

Το συνηθέστερο δρομολόγιο του πλοίου ήταν Πειραιάς-Αίγινα-Μέθανα-Πόρος-Ύδρα-Ερμιόνη-Σπέτσες, ενώ πολλές φορές έδενε στο Λεωνίδιο και τη Μονεμβασιά, αλλά και στην Επίδαυρο. Εκτός από τα τακτικά δρομολόγια, στο κατάστρωμα του Νεράιδα φιλοξενήθηκαν κοινωνικές εκδηλώσεις, νυχτερινές κρουζιέρες και χοροεσπερίδες.


Μετά τον παροπλισμό του, παρέμεινε στη στεριά για περίπου 35 χρόνια, χωρίς να οδηγηθεί στη διάλυση, καθώς ο ιδιοκτήτης του Γιάννης Λάτσης θεωρούσε το Νεράιδα ως το τυχερό του καράβι.

Το 2007, τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατο του καραβοκύρη του και μετά από απόφαση της οικογένειάς του, το Νεράιδα μεταφέρθηκε στο ναυπηγείο NCP στο Sibenik της Κροατίας, προκειμένου να μετατραπεί σε πλωτό μουσείο.

Οι εργασίες τέθηκαν υπό την επίβλεψη και τον συντονισμό του Σπύρου Λάτση και ολοκληρώθηκαν το 2010, οπότε το πλοίο επέστρεψε στην Ελλάδα. Το καλοκαίρι του 2013 το πλοίο ύψωσε και πάλι την Ελληνική σημαία.

Με αυτή επέστρεψε, τον Σεπτέμβριο, στους παραδοσιακούς του προορισμούς, Σπέτσες, Ερμιόνη, Ύδρα, Πόρο, Μέθανα, Αίγινα. Εκεί υποδέχθηκε χιλιάδες κατοίκους και επισκέπτες των περιοχών αυτών, παρουσιάζοντας την ιστορία του ιδιοκτήτη του και του ίδιου του πλοίου, που αποτελεί ένα από τα λιγοστά μνημεία της χρυσής εποχής της ελληνικής ακτοπλοΐας που σώζονται στις μέρες μας.