Ο σχολικός εκφοβισμός ως φαινόμενο ήρθε και πάλι στο προσκήνιο μετά το τραγικό συμβάν που έγινε στους Αγίους Αναργύρους, με την αυτοκτονία του παιδιού που είχε αποτελέσει αντικείμενο θυματοποίησης από συγκεκριμένη ομάδα μαθητών του σχολείου του. 

Το φαινόμενο, το οποίο υπήρχε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο διαχρονικά στο σχολείο, όμως ξεκίνησε να ασχολείται με αυτό όλη η Ελλάδα μετά τον θάνατο του Μανώλη Γιακουμάκη από την Κρήτη, στην Γαλακτοκομική Σχολή των Ιωαννίνων, έχει ανησυχήσει πολλούς γονείς που έχουν παιδιά μικρά ή μεγαλύτερα και τα οποία είναι ενταγμένα σε ένα σχολικό περιβάλλον που ουσιαστικά, σύμφωνα με τα όσα αποδεικνύονται στην πράξη, δεν μπορούν να ελέγχουν οι εκπαιδευτές και οι καθηγητές. 

Σύμφωνα με αρκετούς κύκλους της εκπαίδευσης είναι ανάγκη επιτέλους να προσληφθούν στα σχολεία ειδικοί επιστήμονες που γνωρίζουν το πρόβλημα και είναι σε θέση να αντιδράσουν αποτελεσματικά, όχι μόνο κατά την διάρκεια της εμφάνισης του, αλλά και προληπτικά πριν από αυτό. Να γίνει δηλαδή συνείδηση του αρμόδιου Υπουργείου ότι με βάση τους εξωγενείς παράγοντες που όμως καθορίζουν το σχολικό περιβάλλον, δεν μπορεί να λειτουργούν σχολεία, χωρίς να υπάρχουν σε αυτά ένας ή και περισσότεροι ψυχολόγοι. 

Η Σωτηρία Παππά, ψυχολόγος του Κέντρου Κοινότητας του Δήμου Ερυμάνθου που στο παρελθόν έχει εργαστεί σε σχολείο και έχει ασχοληθεί με το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού, τόσο στην πράξη, όσο και στην θεωρία, έχοντας το ως θέμα στην πτυχιακή της ειδίκευσης της, τονίζει για την αντιμετώπιση του, μιλώντας στο patrasevents.gr. 

"Είναι ανάγκη να ξεκινήσει σε κάθε σχολείο μία καμπάνια αφύπνισης των γονέων απέναντι στο πρόβλημα που είναι υπαρκτό και που αφορά δεκάδες μαθητές, μικρών, αλλά και μεγαλύτερων τάξεων. Χρειάζεται, μαζί με την καμπάνια αυτή, να προσδιοριστεί η έκταση του προβλήματος σε κάθε σχολικό περιβάλλον, μέσω ενός εκτενούς ερωτηματολογίου, στο οποίοι οι ερωτώμενοι να απαντούν ειλικρινά, χωρίς φόβους, στερεότυπα και προκαταλήψεις". 

Δραστηριότητες μάθησης που προάγουν τη συνεργασία

Όπως υποστηρίζει η ίδια η ανάπτυξη κανόνων που θα έχουν δημιουργήσει από κοινού οι ίδιοι οι μαθητές σε συνεργασία με τους δασκάλους τους και η υλοποίηση των μέτρων για τη εφαρμογή τους, τουλάχιστον κατά την διάρκεια του μαθήματος, είναι επίσης μία απαραίτητη πτυχή του όλου ζητήματος που τα σχολεία θα πρέπει να ακολουθήσουν. 

"Η εφαρμογή δραστηριοτήτων μάθησης που θα προάγουν την συνεργασία, είναι ένας τρόπος που μπορεί ένα σχολικό περιβάλλον ή μία τάξη να αντιμετωπίσει με έμμεσο, αλλά αποτελεσματικό τρόπο, τον σχολικό εκφοβισμό ή τουλάχιστον να συμβάλει  στην μείωση του φαινομένου της θυματοποίησης στον χώρο του σχολείου" τονίζει. 

Σύμφωνα με ειδικούς επιστήμονες η καλλιέργεια της συναισθηματικής νοημοσύνης και κοινωνικοσυναισθηματικών δεξιοτήτων προκαλούν αλλαγές στις στάσεις και τις συμπεριφορές των παιδιών με μακροχρόνιες θετικές συνέπειες. "Το γεγονός αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να αξιοποιήσουν στο έπακρο τα σχολεία και οι εκπαιδευτές τους" δηλώνει. 


Η πρόληψη και ο εντοπισμός του όλου φαινομένου

Πάντως στο πλαίσιο της πρόληψης των προβλημάτων συμπεριφοράς των μαθητών είναι απαραίτητη η συνεργασία εκπαιδευτικών με καλά εκπαιδευμένους σχολικούς ψυχολόγους ώστε να εντοπίζουν παιδιά σε επικινδυνότητα  που μπορεί να έχουν τάσεις προς προβληματικές συμπεριφορές ή ψυχοπαθολογία ή που μπορεί να βιώνουν σημαντικές στρεσογόνες συνθήκες στη ζωή τους.

Όσο για το όταν εντοπίζεται το φαινόμενο μέσα στο σχολικό περιβάλλον; Η κ. Παππά τονίζει: "Τότε είναι απαραίτητη η παροχή συμβουλευτικής για τις οικογένειες των εκφοβιστών με στόχο να αυξηθεί η οικογενειακή εγγύτητα καθώς και η παροχή συμβουλευτικής για τις οικογένειες των θυμάτων έτσι ώστε να βοηθηθούν να αναπτύξουν τα μέλη τους ξεχωριστές ταυτότητες. 

Οι σχολικοί σύμβουλοι πρέπει να είναι ευαίσθητοι με τα διαφορικά στάδια της θυματοποίησης για την υποστήριξη και συμβουλευτική των θυμάτων, ενώ το ίδιο το σχολείο χρειάζεται να έχει προετοιμαστεί και να έχει καλλιεργήσει το έδαφος ώστε να καταφέρει να διαμορφώσει μία θετική στάση απέναντι στο πρόβλημα του σχολικού εκφοβισμού".