Τοπικά
Απ' όλα είχε ο μπαξές στο Νότιο Πάρκο της Πάτρας, πέρα από την ομιλία του Κώστα Πελετίδη και τα τραγούδια του Γιώργου Μαργαρίτη. Μικροπωλητές που πωλούσαν τσάντες, πορτοφόλια και ό,τι άλλο είχαν.
Κιόσκια όπου έφτιαχναν λουκουμάδες, άλλους που είχαν βάλει τα καλαμπόκια στη φωτιά και γενικότερα δεκάδες μικροπωλητές που προσπαθούσαν μέσα από την εκδήλωση αυτή, να βγάλουν ένα μεροκάματο για την επιβίωσή τους.
Η εικόνα όμως που σίγουρα θα προκαλούσε θλίψη σε κάποιον παρατηρητή ήταν αυτή με τον κόσμο που περίμενε στην "ουρά" για να πάρει σουβλάκια.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο κόσμος περίμενε τουλάχιστον μισή ώρα πριν από την ομιλία του Κώστα Πελετίδη και ενώ τα περισσότερα σουβλάκια δεν είχαν ριχτεί ακόμα στην φωτιά.
Ανάμεσα στον κόσμο που ήταν στην αναμονή για πολλή ώρα, αναγνώριζες οικογένειες ή άτομα που βρίσκονταν εκεί για να φάνε ένα σουβλάκι, γιατί προφανώς δεν θα είχαν άλλη ευκαιρία για να δοκιμάσουν. Όσο τραγικό και αν δείχνει αυτό.
Όταν μετά από ώρα έφτανε η στιγμή που θα εξυπηρετούνταν οι υπεύθυνοι τους έδιναν από δύο σουβλάκια και μία μπύρα. Ορισμένοι απογοητεύονταν γιατί μερικά μέτρα πιο μακριά περίμεναν οι δικοί τους να φάνε κι αυτοί.
Όμως, όπως τους ενημέρωναν οι υπεύθυνοι θα έπρεπε οι δικοί τους να πάνε και να περιμένουν στην "ουρά" για τα δύο σουβλάκια και τη μία μπύρα (ίδια χορηγία από τη συναυλία που είχε γίνει την Τσικνοπέμπτη).
Κόσμος στην ουρά για τα σουβλάκια
Η υπομονή όμως που έκαναν οι περισσότεροι για τα δύο σουβλάκια ήταν μεγάλη. Ο κόσμος παίρνοντάς τα, πήγαινε στη συναυλία του Μαργαρίτη και στη συνέχεια έδειχνε να περνάει καλά.
Όμως σε πολλούς μία από τις εικόνες που έμειναν στην μνήμη τους ήταν σίγουρα αυτή. Οι "ουρές" για τα δύο σουβλάκια. Δεν ξέρουμε αν η εκδήλωση κατάφερε να περάσει εκεί που ήθελε το μήνυμα της καταπολέμησης της ανεργίας και των πλειστηριασμών.
Το σίγουρο είναι ότι επιβεβαίωσε τη φτώχεια που υπάρχει στην κοινωνία της Πάτρας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν γνωρίζαμε πριν ποια είναι η κατάσταση. Δυστυχώς...
