Στον απόηχο του Περιφερειακού Συμβουλίου της Παρασκευής, ο Περιφερειακός Σύμβουλος Νεκτάριος Φαρμάκης σχολίασε δηκτικά «Η Περιφερειακή Αρχή επέλεξε για μια ακόμα φορά το δρόμο της επικοινωνιακής πολιτικής, αυτή τη φορά από ένστικτο πολιτικής αυτοσυντήρησης. Ήρθανε να κάνουνε απολογισμό του πρόσφατου Περιφερειακού Αναπτυξιακού Συνεδρίου που διοργάνωσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, χωρίς πρώτα να κάνουν προγραμματισμό, ως όφειλαν».

Ο κ. Φαρμάκης στάθηκε στο γεγονός ότι τεχνηέντως η Περιφερειακή Αρχή, εν χορώ, επιδίδεται σε έναν αγώνα να κατηγορήσει την αντιπολίτευση ότι κομματικοποιεί τα περιφερειακά δρώμενα και ότι ουσιαστικά ήταν αντίθετη στην διοργάνωση του Συνεδρίου. «Κανείς και ποτέ δεν πρότεινε στην Περιφερειακή Αρχή να μην συμμετέχει στο Περιφερειακό Συνέδριο. Αυτό άλλωστε θα ήταν θεσμικό ατόπημα. Αυτό που είπαμε και ξαναλέμε ξεκάθαρα είναι ότι θα έπρεπε να έχουμε προκαλέσει συζήτηση μεταξύ μας, πριν πάμε να θέσουμε τα αιτήματά μας στην κυβέρνηση. Να καθήσουμε σε ένα τραπέζι όλοι μαζί, φορείς, α’ και β’ βαθμός αυτοδιοίκησης και να ιεραρχήσουμε ανάγκες και αιτήματα.

Αυτό δεν έγινε ποτέ με ευθύνη αυτών που σήμερα αυτοαναγορεύονται σε παράδειγμα δημοκρατικότητας…», σχολίασε σχετικά ο Αιτωλοακαρνάνας περιφερειακός σύμβουλος. Κλείνοντας το σχόλιό του ο κ. Φαρμάκης τόνισε «Η καλύτερη όμως και πιο ηχηρή απάντηση στον κ.Κατσιφάρα ήρθε από την ίδια του την παράταξη. Κατά την περασμένη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συνεδρίου, ο Αντιπεριφερειάρχης Αχαΐας χαρακτήρισε το εν λόγω Συνέδριο ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟ, για τους λόγους που αυτός ανέφερε.

Αυτό αν μη τι άλλο δείχνει ότι τα πράγματα δεν έχουν έτσι όπως ο κ.Κατσιφάρας θέλει να παρουσιάσει. Είναι προφανές ότι ο τρόπος παρουσίας της Περιφέρειάς μας στο εν λόγω συνέδριο, δεν ήταν τίποτα άλλο, από μια πολιτική πλάτη σε μια κυβέρνηση που οι δεσμεύσεις και οι εξαγγελίες της έχουν τόση αξία όση τα χρήματα στη MONOPOLY. Κι όμως, ο Περιφερειάρχης, σαν άλλος Φώτης Κουβέλης, έτεινε χείρα βοηθείας. Με προσδοκία πολιτικού δικαιώματος, βεβαίως βεβαίως. Νέα ήθη θα με κατηγορήσουν πάλι. Ας είναι, θα απαντήσω. Αν τα παλιά είναι τα δικά τους, θα προτιμήσω τα νέα…»