H οδική αρτηρία που συνδέει την Ηλεία με τη Μεσσηνία "τρέχει" πάνω στη στενή λωρίδα γης που παρεμβάλλεται ανάμεσα στην απέραντη επιφάνεια του Ιονίου και στα γαλήνια νερά της λίμνης Καϊάφα. Περιφερειακά της λίμνης κινείται ασφάλτινος δρόμος, ενώ στενοί χωματόδρομοι και γραφικά μονοπάτια φτάνουν μέχρι την ακρολιμνιά. Χωρίς να προσπαθήσει πολύ, η μικρή γαλάζια πινελιά σε κατακτά με μιας.

Σεμνή και σιωπηλή, με σύμμαχο τη φύση και το γεωλογικό της πλούτο, τραβάει σαν μαγνήτης την προσοχή του ανθρώπου. Η παράδοση θέλει μια ολάκερη πολιτεία να υπήρχε κάποτε εδώ, μια πολιτεία που καταποντίστηκε και χάθηκε κάτω από τα νερά. Σύμφωνα με το μύθο ο Κένταυρος Νέσσος έπλυνε τις πληγές του όταν χτυπήθηκε από τα δηλητηριασμένα βέλη του Ηρακλή.

Με αυτόν μάλιστα, ο αρχαίος μυθοπλάστης ταύτισε την έντονη δυσοσμία των θειούχων πηγών που σε κάνει ακόμα και να φεύγεις βιαστικά μακριά τους. Σήμερα η θεραπευτική διάστασή τους είναι γνωστή, όχι όμως απόλυτα αξιοποιημένη, παρά το γεγονός ότι ο θερμαλισμός ήταν διαδεδομένος από την αρχαιότητα.

Η περιοχή ενδείκνυται για απολαυστικούς περιπάτους και μικρές πεζοπορικές διαδρομές ανάμεσα στο καταπράσινο απάνεμο παραλίμνιο τοπίο και σε αυτό της ανοιχτής θάλασσας και των αμμόλοφων.



Βίντεο-Άγγελος Αρναουτέλης