Σε απόσταση 10 χλμ βορειοανατολικά των Καλαβρύτων, σε ένα τοπίο σπάνιας ομορφιάς, βρίσκεται το μοναστήρι του Μεγάλου Σπηλαίου.
Σύμφωνα με την παράδοση, η μονή ιδρύθηκε από δύο αδέλφια, μοναχούς από τη Θεσσαλονίκη, τον Συμεών και τον Θεόδωρο, οι οποίοι βρήκαν σε ένα σπήλαιο, κατόπιν υποδείξεως της βοσκοπούλας Ευφροσύνης, την εικόνα της Παναγίας που είχε φιλοτεχνήσει ο ευαγγελιστής Λουκάς.
Tο κύριο οικοδόμημα της μονής, που γνώρισε πολυάριθμες καταστροφές, αποτελείται από οκτώ ορόφους. Το καθολικό, σκαμμένο στο βράχο, φέρει την προαναφερθείσα εικόνα της Παναγίας, τοιχογραφίες του 1653 και ξυλόγλυπτο τέμπλο.
Στα πολύτιμα κειμήλια της μονής συγκαταλέγονται, μεταξύ άλλων, σιγίλια, χειρόγραφα, χρυσοί σταυροί, ιερά σκεύη, εικόνες, χαλκογραφίες, επιτάφιοι και λειψανοθήκες. Το μοναστήρι γιορτάζει το Δεκαπενταύγουστο στη μνήμη της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.