Μπορεί το ποδήλατο να έχει ανέβει αρκετά στην εκτίμηση των Πατρινών και να το χρησιμοποιούν ολοένα και περισσότεροι για τις μετακινήσεις τους, όμως δυστυχώς απέχουμε αρκετά, έως ότου γίνουμε... Άμστερνταμ.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ποδηλάτες της Πάτρας που κυκλοφορούν με αυτό το μεταφορικό μέσο στους δρόμους, είναι δεκάδες. Πέρα από την νοοτροπία που υπάρχει από τους οδηγούς που έχει σαν αποτέλεσμα να κινδυνεύει η ζωή των ποδηλατών σε ένα ενδεχόμενο τροχαίο, λείπουν και οι ποδηλατόδρομοι.
Ακόμα και στους πεζόδρομους ένα ποδήλατο δεν μπορεί να κυκλοφορήσει με άνεση αφού υπάρχει κίνδυνος να πατήσει κάποιον πεζό, ενώ η Κανάρη, ένας δρόμος που υποτίθεται ότι έχει φτιαχτεί μόνο για ποδήλατα, είναι μονίμως κατειλημμένος από παράνομα σταθμευμένα αμάξια, με τα μηχανάκια να κυκλοφορούν ελεύθερα.
Ένα ακόμα σημαντικό πρόβλημα για τους ποδηλάτες είναι οι κλοπές. Αφήνεις το ποδήλατο σου κλειδωμένο και μέσα σε λίγες ώρες έχει εξαφανιστεί από τα μάτια σου. Πρόσφατα για παράδειγμα αναρτήθηκε στα social media μία κλοπή που έγινε στο κέντρο της Πάτρας, απέναντι από το Στρούμπειο. Έχουν γίνει και άλλες δεκάδες τους τελευταίους μήνες. Μιλάμε για ποδήλατα που κοστίζουν από 1.500 ευρώ και πάνω και η απώλειά τους είναι ένα σημαντικό κόστος για τα θύματα.
Ένα ακόμα θέμα, φυσικά, που συζητιέται ιδιαίτερα, είναι τα όσα ακούγονται για να μπει σε εφαρμογή το ειδικό τέλος για την ιδιοκτησία και την κυκλοφορία ποδηλάτων. Αν γίνει κάτι τέτοιο, καταλαβαίνει κανείς, ότι ένα από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα της χρήσης ποδηλάτων, το οικονομικό, χάνει ένα μεγάλο μέρος της δύναμής του.
Τέλος, το αποτέλεσμα της πιλοτικής εφαρμογής των κοινόχρηστων ποδηλάτων στην πόλη μας, με τους βανδαλισμούς που έγιναν και την καταστροφή τους, δυστυχώς δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικό για την χρήση τους στους δρόμους της αχαϊκής πρωτεύουσας.
Μένει να δούμε αν θα αλλάξουν τα πράγματα στην Πάτρα όταν γίνει και ολοκληρωθεί το έργο του παραλιακού ποδηλατοδρόμου που θα ξεκινά από την Τερψιθέα και θα καταλήγει στην Παπαφλέσσα. Θα γίνει όμως;