Ένα μοναστήρι στην άκρη ενός απόμακρου παραδείσου, πάνω στο βουνό, έτσι ώστε να το βλέπει πιο εύκολα ο Θεός όταν γυρίζει και στρέφει το βλέμμα του στην γη.
Αυτή θα μπορούσε να είναι η λεζάντα μιας εικόνας από την Ιερά Μονή των Αγίων Πάντων, ενός μοναστηρίου που έχει μία θρησκευτική συνέχεια η οποία χάνεται στο βάθη των αιώνων και φτάνει έως το σήμερα.
Η Ιερά Μονή των Αγίων Πάντων, λίγο χιλιόμετρα, μακρύτερα από το Βελιμάχι Τριταίας, είναι σίγουρα ένας τόπος όπου μπορεί να βρει κανείς ησυχία, αρμονία και γαλήνη, ζητώντας την απομόνωση και την προσήλωση σε κάτι υπερβατικό, σε κάτι θείο, πέρα από τα έσωκοσμικά πλαίσια.
Οι έξι μοναχοί που ζούνε εκεί πιστεύουν ότι αυτό το θείο είναι ο Ορθόδοξος Θεός και σε αυτόν έχουν αφιερώσει την ζωή τους. Έξω από το μοναστήρι των Αγίων Πάντων συναντήσαμε τον πατέρα – Ζαχαρία.
Έκοβε ξύλα εκείνη την ώρα. «Βαριά η καλογερική» μας είπε με αρκετή δόση χιούμορ. Τον ρωτήσαμε αν θα μπορούσαμε να μπούμε μέσα στο μοναστήρι και να ξεναγηθούμε στους χώρους του, βγάζοντας ορισμένες φωτογραφίες.
Δέχτηκε με μεγάλη ευχαρίστηση. «Εμείς θέλουμε τον κόσμο να έρχεται στο μοναστήρι, όχι μόνο τις μέρες που γιορτάζει το μοναστήρι, αλλά ακόμα και τις Κυριακές όταν έχουμε Θεία Λειτουργία» μας είπε. «Ο κόσμος όμως έχει πάψει να έρχεται».
Το μοναστήρι είναι περιτριγυρισμένο από δάσος. Μπαίνοντας σε αυτό ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει την παραδοσιακή αρχιτεκτονική με βάση την οποία έχε κτιστεί, θυμίζοντας σε πολλά τα κτίρια της αρχαιότητας και του μεσαίωνα, με την αυλή να είναι στο κέντρο, έχοντας γύρω της τα κελιά και τα διάφορα δωμάτια.
Πριν από μερικά χρόνια στο κτίριο της Ιεράς Μονής έγιναν από το Υπουργείο Πολιτισμού εργασίες αναστήλωσης των εξωτερικών της χώρων, αλλά και των κελιών της, δίνοντας έτσι ακόμα περισσότερη ζωή και φρεσκάδα στο μοναστήρι.
Η ιστορία του μοναστηρίου περνά από αρκετά κύματα, ενώ η ανέγερση του συνδέεται με θρύλους και παραδόσεις. Οι μοναχοί που ζουν σε αυτό προσπαθούν να το κρατήσουν ζωντανό και μέχρι σήμερα τα έχουν καταφέρει.
(Οι φωτογραφίες είναι του patrasevents.gr).