Είναι η εποχή που όταν φυσά τα κύματα ξεσπάνε στο λιμανάκι του Ψαθόπυργου.

Η θάλασσα, φουρτουνιασμένη και άγρια, έχοντας μία άλλη όψη διαφορετική από αυτή του καλοκαιριού, ορμά στην στεριά, σαν να θέλει να βγει έξω και να πάρει μαζί της ότι συναντήσει μπροστά της.

Ο Ψαθόπυργος, είναι ένα χωριό που τόσα χρόνια ζει σχεδόν "μέσα" στην θάλασσα. Μοιάζει να προσπαθεί να την ηρεμήσει, χωρίς όμως ποτέ να θέλει να την αποχωριστεί.

Ένα χωριό που το καλοκαίρι δένει αρμονικά με την θάλασσα. Το καλοκαίρι όμως πέρασε. Πλέον είναι η εποχή που το χωριό και η θάλασσα έχουν πάψει να ζουν αρμονικά, μπροστά στον ερχομό του χειμώνα, προσφέροντας όμως μία άλλου τύπου ομορφιά.

Είναι αυτή η εποχή που αρκετές οικογένειες με μικρά παιδιά επισκέπτονται τα Σαββατοκύριακα (και όχι μόνο) και όχι πλέον, για να κάνουν το μπάνιο τους... αλλά για χαζέψουν τα κύματα και το βαθύ μπλε της θάλασσας.

Τα κύματα που σκάνε "λυσσασμένα" στο λιμάνι, που υπομένει καρτερικά τη μανία και την ορμή της θάλασσας.

(Η φωτογραφία είναι του Γιάννη Πέττα).