Υπάρχουν μέρη στον κόσμο που τις νύχτες τα αστέρια μοιάζουν να πατάνε στην γη.

Ένα από αυτά τα μέρη είναι σίγουρα και το βουνό του Ερυμάνθου. Το βουνό με τους χιλιάδες θρύλους και τα αιώνια μυστικά του, κρύβει μέσα του μία άγρια φύση, τόσο μαγική που τα βράδια του καλοκαιριού μοιάζουν να δελεάζουν την νύχτα.

Έτσι, αυτή κατεβαίνει μαζί με τα αστέρια της, τους κομήτες της και όλα τα ουράνια αντικείμενα, στις πλαγιές του περήφανου βουνού τα βράδια, για να δώσει το δικό της σκοτάδι, αλλά και την δική της λάμψη στους λόφους και στις πλαγιές του Ερυμάνθου.

Ένα βράδυ από αυτά τα μαγικά του Αυγούστου η νύχτα κατέβηκε τόσο χαμηλά που έδωσε την δυνατότητα στον περιηγητή – παρατηρητή να διακρίνει την μαγεία της, την ψυχή και την καρδιά της.

Και ίσως να ντράπηκε. Κατέβηκε τόσο χαμηλά που φάνηκε γυμνή η ομορφιά της στο βουνό, γι αυτό και στη συνέχεια τα άστρα της λέγεται ότι... χάθηκαν μέσα στα δάση του Ερυμάνθου, τρέχοντας για να κρυφτούν. Όλα αυτά στην φαντασία μας και στην υποκειμενικότητα μας.

Γιατί στην πραγματικότητα και με βάση την αντικειμενική πτυχή των πραγμάτων η φωτογραφία του Χρήστου Ορτέντζιο από υψόμετρο 1.300 μέτρων στο βουνό του Ερυμάνθου είναι μαγική.

Τόσο μαγική που έδωσε έναυσμα στην φαντασία μας…