Δεμέστιχα.

Το χωριό που μάγεψε τον Κλάους, με τα αμπέλια και τα σταφύλια του, βγάζοντας εξαιτίας του κλίματος του,  ένα ιδιαίτερο μούστο μέσα από τον οποίο δημιουργήθηκε ένα από τα ομορφότερα κρασιά της οινοποιητικής ιστορίας που εξακολουθεί και αποτελεί πρότυπο για σύγχρονη οινοποιία.   

Το ομώνυμο Δεμέστιχα της Αχαΐας Κλάους. Από τα αμπέλια του χωριού αυτού ξεκινούσε η πορεία του διάσημου αυτού κρασιού για να φτάσει να δοκιμαστεί από τα χείλη διάσημων ηθοποιών του διεθνούς στερεώματος, vips και σελέμπριτις, με την ετικέτα του να ταξιδεύει σε όλο των κόσμο, μέσα από διάφορες ταινίες του ελληνικού, ευρωπαϊκού και διεθνούς κινηματογράφου.

Πηγαίνοντας στο χωριό των Δεμεστίχων, στην ορεινή Αχαΐα και πιο συγκεκριμένα στην Χαλάνδριτσα του δήμο Ερυμάνθου, νομίζει κανείς ότι βρίσκεται σε κάποια από τα χωριά της Σικελίας ή της Νότιας Γαλλίας, με τους απέραντους αμπελώνες, τον καυτό ήλιο και την πέτρα του βουνού. 

Οι αμπελώνες ξεχωρίζουν στα Δεμέστιχα, μπαίνοντας, αλλά και βγαίνοντας από το χωριό. Η αρχιτεκτονική του χωριού δεν διαφέρει σε πολλά από υπόλοιπα χωριά του Ερυμάνθου. Πέτρα, κεραμίδι, χαγιάτι στα σπίτια και πλακόστρωτο στους δρόμους του χωριού.

Από ιστορικής άποψης ξεχωρίζει ένα κτίριο που μοιάζει να είναι εγκαταλειμμένο το οποίο επίσης συνδέεται με το διάσημο κρασί της Αχάια Κλάους. Είναι το οινοποιό που είχε φτιάξει ο Κλάους συγκεντρώνοντας εκεί τον ξεχωριστό αυτόν μούστο για να δημιουργηθεί το κρασί.


Το χωριό δεν έχει πλέον και τόση ζωή. Οι μόνιμοι κάτοικοι του δεν ξεπερνούν τους 30. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι μεγάλα άτομα σε ηλικία. Όμως η φυσική ομορφιά που δένει αρμονικά με τους αμπελώνες και την άγρια φύση του βουνού, παραμένει αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου.

Κάθε καλοκαίρι, όμως από τα τέλη του Ιουλίου και μετά, έρχονται αρκετοί παραθεριστές ή άτομα που έλκουν την καταγωγή τους από εκεί για να περάσουν τις διακοπές τους στην ηρεμία του βουνού και ενός  χωριού που θυμίζει μία γραφική συνοικία γειτονιάς, με στενάκια να απλώνονται γύρω από την κεντρική πλατεϊτσα.

Γιατί τα Δεμέστιχα έχουν μία γραφική ομορφιά, βγαλμένη τόσο μέσα από την φύση, όσο και μέσα από τον άνθρωπο. Μία ομορφιά που έχει το άρωμα του θυμαριού, των πεύκων, των αμπελιών και του μούστου.