H σφαίρα στο Μενίδι από τον καταυλισμό των ρομά και ο θάνατος ενός μικρού παιδιού μέσα στο προαύλιο του σχολείου του και τα όσα ακολούθησαν από τους κατοίκους της περιοχής, έφερε και πάλι στο προσκήνιο ένα ζήτημα που απασχολεί γειτονιές και συνοικίες της Πάτρας.

Πρόκειται για τους κατοίκους περιοχών της Πάτρας που τα τελευταία χρόνια εξαιτίας διάφορων παραγόντων, ζουν αναγκαστικά, θέλοντας και μη, με ομάδες ρομά που διαμένουν είτε σε καταυλισμούς, είτε σε γειτονικά σπίτια.

Οι κυριότερες περιοχές που αντιμετωπίζουν πρόβλημα εδώ στην Πάτρα, μένοντας κοντά σε ρομά και σε συνοικίες που γειτνιάζουν με αυτές τις ιδιαίτερες κοινωνικές ομάδες που έχουν τα δικά τους έθιμα και τις δικές τους συνήθειες, είναι αυτές των Προσφυγικών, του Ριγανόκαμπου και της Εγλυκάδος.

Το ζήτημα βέβαια δεν είναι τα ήθη και τα έθιμα των ανθρώπων αυτών, κάτι που άλλωστε έχει να κάνει με την αποδοχή που πρέπει να δείχνουμε σε ομάδες που έχουν έναν διαφορετικό πολιτιστικό σχετικισμό.

Το θέμα είναι η παραβατικότητα που επιδεικνύουν, σε συνδυασμό με ορισμένες τους συνήθειες, που είναι επικίνδυνες για όσους ζουν σε κοντινές αποστάσεις. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι κάτοικοι των Προσφυγικών έχουν τρομάξει από τα γλέντια που κάνουν οι γείτονες τους, ορισμένα εκ των οποίων καταλήγουν σε φασαρίες, φωνές και επεισόδια.

Στην Εγλυκάδα και στον Ριγανόκαμπο οι κάτοικοι των περιοχών ζουν υπό καθεστώς φόβου και τρόμου, αφού τα κρούσματα παραβατικότητας των ρομά που μένουν στον καταυλισμό είναι ένα καθημερινό φαινόμενο.

Ειδικότερα, οι νέες παράγκες που έχουν στηθεί στο άνω μέρος του καταυλισμού, στις οποίες ζουν ξένοι ρομά που έχουν έρθει από γειτονικές χώρες των Βαλκανίων, αποτελούν, κέντρα παραβατικότητας και ορμητήρια για ομάδες που αλωνίζουν στις γύρω γειτονιές και όχι μόνο.

Οι κάτοικοι λοιπόν των περιοχών αυτών της Πάτρας ανησυχούν γα τα παιδιά τους και τις οικογένειες τους, ενώ φοβούνται μήπως τα πράγματα φτάσουν σε ένα τέτοιο σημείο που θα μετατρέψει τις γειτονιές τους σε Μενίδι και Ασπρόπυργο…