Like
Περπατώντας στη "καρδιά" της Χαλανδρίτσας, μέσα στα λιθόστρωτα στενά μονοπάτια, ανάμεσα στα πέτρινα σπίτια, με μουσική το θρόισμα των φύλλων των δέντρων και τα τρεχούμενα νερά από τα ρυάκια, καταλαβαίνει κανείς την ομορφιά της ορεινής Αχαΐας.
Η Χαλανδρίτσα είναι η πρωτεύουσα του Δήμου Ερυμάνθου, του μεγαλύτερου ίσως σε επικράτεια δήμου της Αχαΐας, όμως στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα μεγάλο χωριό.
Και όμως αυτή είναι η μαγεία της, γιατί αποτυπώνει από την μία τη γοητεία της ελληνικής υπαίθρου και από την άλλη την φυσική ομορφιά των οργανωμένων κοινοτήτων της ορεινής περιφέρειας. Η Χαλανδρίτσα συγκεντρώνει την φυσική αυτή ομορφιά της ελληνικής υπαίθρου και την συνδυάζει με την διαχρονική αξία της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής.
Περπατώντας, ένας περιηγητής συνειδητοποιεί γιατί τα δύο αυτά στοιχεία πάνε μαζί, κατά πόσο το ένα εξαρτάται άμεσα από το άλλο και δένουν σε ένα «κόμπο», ενώνοντας το απλό και το λιτό. Δύο κυρίαρχα στοιχεία της ελληνικότητας και της ζωής της Ελλάδας.
Η ομορφιά του βουνίσιου καλοκαιριού Xαλανδρίτσα
Στενά λιθόστρωτα μονοπάτια που αναδεικνύονται τις νύχτες από καλαίσθητα φώτα που υπάρχουν διάσπαρτα στα μονοπάτια, έρχονται για να δέσουν με τα πέτρινα σπίτια που συναντάει κανείς στον δρόμο του.
Σπίτια που έχουν όλα τα στοιχεία της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, κεραμίδια, χαγιάτια, κιόσκια και μικρές αυλίτσες με κήπους, με τα περισσότερα από αυτά να είναι ομοιόμορφα φτιαγμένα, δίνοντας την εντύπωση ότι το ένα συμπληρώνουν το άλλο.
Ξεχωρίζουν φυσικά ο ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου στην καρδιά του οικισμού, ο φράγκικος πύργος ,το σπίτι με τους νερόμυλους με το λαογραφικό μουσείο, χωρίς όμως και αυτά να δεσπόζουν, δηλώνοντας μόνο την παρουσία τους με έναν διακριτικό τρόπο.
Ένα ακόμα στοιχείο που βλέπει κανείς περπατώντας στα μονοπάτια της Χαλανδρίτσας είναι οι πετρόκτιστες βρυσούλες που βγάζουν δροσερό νερό, τα ρυάκια που τρέχουν, τα πέτρινα γιοφύρια με την θέα τους και τα αειθαλή δέντρα που προσφέρουν την σκιά τους στους εκάστοτε επισκέπτες.
Η Κοίμηση της Θεοτόκου στην "καρδιά" της Χαλανδρίτσας
Στοιχεία που μοιάζουν να έχουν γίνει και αυτά ένα με τον οικισμό, ένα με τους ανθρώπους του. Είναι ένας τόπος που αξίζει να περπατήσει κανείς και να επισκεφτεί. Και όλα αυτά μαζί κάτω από τον καλοκαιρινό ήλιο που καίει ακατάπαυστα πάνω στην πέτρα και τα μονοπάτια.
Τον ήλιο που τις νύχτες γίνεται φεγγάρι δίνοντας λάμψη στον οικισμό. Γιατί το φως θα υπάρχει πάντα στην Ελλάδα...
Ρυάκια, νερά και πλατάνια πάνω από το γιοφύρι Χαλανδρίτσα
