Ο Μάρκος Μιχαλόπουλος είναι μόλις 15 ετών και θεωρείται ένας από τους πιο ελπιδοφόρους για την ηλικία του αθλητής που υπάρχει αυτή τη στιγμή στο ελληνικό μποξ.

Το απέδειξε με το ασημένιο μετάλλιο που κατάφερε να πάρει παίζοντας με τα χρώματα της Εθνικής στο διεθνές τουρνουά "Trofej Podgorice" που έγινε πριν από μερικές μέρες στο Μαυροβούνιο.

Το πιο σημαντικό από όλα όμως είναι η θέληση που δείχνει στις προπονήσεις για να εξελίσσεται και η συγκρότηση του χαρακτήρα του, αφού παρά το εφηβικό της ηλικίας του, δείχνει αρκετά ώριμος και προσγειωμένος.

Ο νεαρός ασχολήθηκε με το μποξ, μέσα από την επιρροή που είχε (και έχει) από τον πατέρα του, τον προπονητή της Πυγμής, Λάμπρο Μιχαλόπουλο. «Είναι αυτός που μου κόλλησε το μικρόβιο της πυγμαχίας και με έκανε να ασχοληθώ από νωρίς με το μποξ και να το αγαπήσω» τονίζει ο ίδιος μιλώντας στο patrasevents.gr.

«Είναι ένα άθλημα μοναδικό που συνδυάζει την δύναμη και την τεχνική». Η πυγμαχία όπως λέει τον έχει βοηθήσει στην διαμόρφωση της προσωπικότητας του. «Το μποξ διδάσκει τον σεβασμό, τόσο προς τον εαυτό σου, όσο και προς τον αντίπαλο σου και κατά την γνώμη μου, οι κανόνες του βασίζονται αρκετά πάνω σε αυτόν».

Η μεγαλύτερη επιτυχία που έχει καταφέρει πάνω στο ρινγκ είναι το ασημένιο μετάλλιο που πήρε στο Μαυροβούνιο και ο 15χρονος εξηγεί την διαπίστωση του ως εξής: «Πάνω από όλα είχα την τιμή να εκπροσωπήσω την χωρά μου σε ένα τόσο μεγάλο τουρνουά ενάντια σε αρκετά καλούς αθλητές. Ύστερα κατάφερα, παρά το υψηλό αθλητικό επίπεδο της διοργάνωσης, να κατακτήσω μια καλή θέση».


Επόμενος του στόχος είναι το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στην Βουλγαρία τον Σεπτέμβρη. Ο νεαρός φροντίζει όμως να τα δίνει όλα σε κάθε παιχνίδι, όπου και αν αγωνίζεται. "Πριν από κάθε αγώνα έχω άγχος, όμως όταν μπαίνω μέσα στο ρινγκ, όλα εξαφανίζονται. Υπάρχει μόνο ο προπονητής μου και εγώ, δίνοντας κάθε φορά τον καλύτερο εαυτό μου".

Ο Πατρινός αθλητής καταφέρνει να συνδυάζει μαθήματα και πρωταθλητισμό. Επισημαίνει πάνω σε αυτό: «Όλα νομίζω ότι είναι θέμα προγραμματισμού. Εάν έχεις πρόγραμμα μπορείς να ανταπεξέλθεις κάνοντας πολλά πράγματα μαζί».

Πάντως, πέρα από τη δύναμη που παίρνει από την οικογένεια του, μεγάλη ηθική στήριξη παίρνει και μέσα από την ομάδα του, την Πυγμή. «Σε κάθε προετοιμασία μου πριν από κάθε αγώνα τα παιδιά με βοηθάνε με διάφορους τρόπους και είναι πάντα δίπλα μου. Το ίδιο, όμως, προσπαθώ να κάνω και εγώ. Θέλω να πω ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όλα τα παιδιά της Πυγμής για την πολύτιμη βοήθεια τους…».