Η Βερόνικα Αργέντζη αποτέλεσε μια από τις πιο ταλαντούχες και δημοφιλείς ηθοποιούς την δεκαετία του ’90. Καθιερώθηκε με τον ρόλο της στη σειρά του Μανούσου Μανουσάκη «Τμήμα ηθών». Η ηθοποιός εδώ και πολλά χρόνια απείχε από την υποκριτική αλλά και τον χώρο της σόουμπιζ γενικότερα έχοντας αποφασίσει να αφιερωθεί στην οικογένειά της και στο παιδί της. Η επιστροφή της στο θέατρο γίνεται με την ενσάρκωση της Ωραίας Ελένης, όπως παρουσιάζεται στο μεγαλειώδες ποίημα του Ρίτσου «Η Ελένη». Τι πιο φυσικό για μια από τις ομορφότερες ηθοποιούς της Ελλάδας; 

-Βερόνικα τι σου έχει μείνει από τις δουλειές σου στην τηλεόραση;

Μου έχει μείνει η εμπειρία της συνεργασίας με αξιόλογους ανθρώπους. Ωραίες αναμνήσεις μιας διαδρομής με τα θετικά και τα αρνητικά της. 

-Πώς κρίνεις το επίπεδο των τηλεοπτικών προγραμμάτων σήμερα;

Πάντα υπάρχει μια αξιόλογη προσπάθεια. Κανένας δημιουργός δεν ξεκινά με στόχο να κάνει μια κακή δουλειά. Κάθε άνθρωπος που δημιουργεί, είτε είναι ηθοποιός, είτε σκηνοθέτης, είτε παραγωγός, είτε μουσικός είτε κανάλι θέλει να έχει μια απήχηση το έργο του, να αρέσει. Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχει μια πτώση τιμών που έχει ως επακόλουθο και μια γενικότερη πτώση. Βεβαίως υπήρχαν οι εποχές που καλλιτέχνες με μηδέν λεφτά έκαναν σπουδαίες δουλειές. Υπήρχε μεγαλύτερο πάθος. Αυτό χάθηκε μέσα στην ματαιοδοξία των ανθρώπων της σύγχρονης κοινωνίας. Βρεθήκαμε πρωταγωνιστές μέσα στο «παίγνιο» της εφήμερης υλικής απόλαυσης που δεν είχε να κάνει τίποτα με την δημιουργία. 

-Θα σε ενδιέφερε το ενδεχόμενο να επιστρέψεις σε κάποια τηλεοπτική σειρά;

Ό, τι γίνεται από ψυχής, με αλήθεια, αγάπη και σοβαρότητα με ενδιαφέρει. 

-Στον κινηματογράφο έχεις εμφανιστεί;

Εκείνη την εποχή δούλευα πολύ στην τηλεόραση και το θέατρο, οπότε δεν μου έμενε χρόνος για να συμμετάσχω σε ταινία. Έχω παίξει μόνο στην ταινία του Νίκου Ζερβού, την «Σαπουνόπετρα». Χάθηκαν ευκαιρίες να συνεργαστώ με ανθρώπους που εκτιμούσα πολύ, όπως οι αείμνηστοι Θόδωρος Αγγελόπουλος και Βασίλης Γεωργιάδης. 

-Πόσα χρόνια απείχες από το θέατρο;

13-14 χρόνια. Όσο είναι η κόρη μου δηλαδή. Η τελευταία παράσταση που είχα παίξει ήταν το «Κι εγώ σ’ αγαπώ» του Νταγκ Λούσι με τη Βάσια Παναγοπούλου το 2002. 

-Ποια τα συναίσθημα του να επιστρέφεις στην σκηνή μετά από τόσο καιρό;

Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Όλο αυτό το διάστημα λειτουργούσα στον χώρο μέσα από μαθήματα, σεμινάρια και άλλα. Δεν έχασα την επαφή. Σε μια δουλειά με τον Δήμο Αβδελιώδη βέβαια πρέπει να μπεις λευκός μέσα. Δεν μπορείς να μπεις με δεδομένα. Και αυτό είναι το μαγικό. Εάν δούλευα όλο αυτό το διάστημα θα μου ήταν πιο δύσκολο να καταπιαστώ με αυτή την παράσταση. Επέστρεψα απελευθερωμένη από όλα τα εύκολα εργαλεία της υποκριτικής. 

-Τι ήταν αυτό που σε έκανε να πεις το «ναι» για αυτή τη συνεργασία με τον σκηνοθέτη Δήμο Αβδελιώδη;

Πρώτα απ’ όλα εκτιμώ βαθύτατα την δουλειά του Δήμου Αβδελιώδη. Την παρακολουθώ πάντα με απόλυτο σεβασμό. Είναι ένας εργάτης της τέχνης που δωρίζει απλόχερα και μοναδικά την γνώση και την δημιουργία του. «Η Απολογία του Σωκράτη» ήταν μια συγκλονιστική θεατρική εμπειρία τόσο για μένα όσο και για την κόρη μου την οποία καθήλωσε. Με τον Δήμο μοιραζόμαστε επιπλέον μια κοινή αντίληψη για την ζωή. Ήρθαμε κοντά από την πρώτη στιγμή μέσω της γνωριμίας μας με τον ακαδημαϊκό καθηγητή ψυχολογίας Γιώργο Πασχαλίδη. 

-Πώς συνδύασες την διδασκαλία του Δήμου Αβδελιώδη με το δικό σου προσωπικό στίγμα ως ηθοποιός; (Στις παραστάσεις, που έχει σκηνοθετήσει από το 2001 και μετά, ο Δήμος Αβδελιώδης ακολουθεί τη δική του μέθοδο, που στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στην ερμηνεία της φωνής του κειμένου, με αισθητικές και μουσικές παραμέτρους, που απελευθερώνουν το νόημα. Έτσι, οι ηθοποιοί επενδύουν την ενέργειά τους στην ποιότητα μιας σταθερής φωνητικής ερμηνείας, που διαρκώς βελτιώνεται, όπως γίνεται με τους ερμηνευτές μιας όπερας.)

Με τον ίδιο μοναδικό τρόπο διδασκαλίας του Δήμου Αβδελιώδη, με τις ίδιες παύσεις, τις ίδιες τελείες, τις ίδιες ανάσες, μπορούν να ερμηνεύσουν άπειροι άνθρωποι. Όμως ο κάθε ηθοποιός έχει τη δική του οντότητα, τη δική του φωνή, κίνηση, το δικό του βλέμμα και τα δικά του βιώματα κι έτσι δημιουργεί μια ξεχωριστή και μοναδική ερμηνεία. Το σημαντικό είναι να φύγει από μέσα σου ο εγωισμός και να μείνει μόνο η διδαχή. Παίζοντας υπό την καθοδήγηση του Δήμου απελευθερώνεσαι εξ’ αρχής, γιατί δεν ψάχνεις να βρεις στηρίγματα. 

-Το ποίημα σχετίζεται συμβολικά με τον εμφύλιο πόλεμο. Πώς συνδέεται με το σήμερα;

Για μένα «Η Ελένη» είναι η απάντηση σε όλα όσα έχουν συμβεί στην Ελλάδα διαχρονικά. Είναι ένα απόλυτα σύγχρονο έργο. Η σύγκρουση των ανθρώπων, η ματαιοδοξία και το άσκοπο της φήμης, το πρόσκαιρο της κάθε νίκης, είτε αυτό είναι σε έναν εμφύλιο πόλεμο είτε είναι μέσα σε μια κατάσταση απόγνωσης που έχουν περιέλθει σήμερα οι άνθρωποι, δυστυχώς είναι κάτι που μας απασχολούσε και θα μας απασχολεί. 

-Η γηραιά Ελένη στο ποίημα διαγράφει με μιας, ακυρώνει όλο το παρελθόν, τις μεγάλες τάχα στιγμές της ζωής της και του κόσμου της και θυμάται μικρολεπτομέρειες αλλά και μία ξεχωριστή εμπειρία. Εσύ ακυρώνεις πράγματα από το παρελθόν σου;

Το θέμα είναι να βλέπουμε το παρελθόν αλλά να μην εμμένουμε σε αυτό. Το παρελθόν δεν πρέπει να υπάρχει για να μας βαρύνει. Υπάρχει μόνο η στιγμή. Ούτε καν η επόμενη. Να χαιρόμαστε κάθε στιγμή που ζούμε, γιατί η ύπαρξη μας στον κόσμο είναι μια πιθανότητα δισεκατομμυριοστού. 

-Πώς είδες την ανταπόκριση του κοινού στην Πάτρα;

Το κοινό της Πάτρας πραγματικά μας αγκάλιασε, αν και ήρθαμε σε μια δύσκολη εποχή, από άποψη ημερομηνιών, λίγο πριν το Πάσχα. Ήρθαμε, όμως, με ενθουσιασμό, γιατί ουσιαστικά τώρα ξεκινάμε. Κάναμε την αρχή στη Θεσσαλονίκη και ο επόμενος σταθμός ήταν η Πάτρα. Πάμε βήμα-βήμα. Η επόμενη παράσταση θα πραγματοποιηθεί στα πλαίσια του Φεστιβάλ Καλαμάτας στις 27 Απριλίου. 

-Τι θα ήθελες να αποκομίσει αυτός που θα δει την παράσταση;

Ιδανικά θα ήθελα να του δημιουργηθεί μια πρώτη σκέψη «Τι είδα;», μια έκπληξη. Και αργότερα ένα αίσθημα ελευθέρωσης, μια κάθαρση. 

«Η Ελένη»

Συντελεστές παράστασης:

Κείμενο: Γιάννης Ρίτσος Διδασκαλία ερμηνείας, σκηνική όψη, σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης Ερμηνεύει η Βερόνικα Αργέντζη Ενδύματα: Αριστείδης Πατσόγλου Μουσική: The Flower Duet (Lakmé), Λεό Ντελίμπ Διεύθυνση Παραγωγής: Αθηνά Ζώτου Επικοινωνία και Δημόσιες Σχέσεις: Κυριάκος Κερανόπουλος Παραγωγή: Anagnorisis, Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία Θεάτρου Κινηματογράφου

Η παράσταση παίχτηκε στο θέατρο «Γραμμές Τέχνης»

Μαιζώνος 271 μετά την οδό Παπαφλέσσα 

ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ • GG Events Patras: www.facebook.com/GG-Events-Patras-1633453740216528 ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: • GG Events Patras: [email protected] / τηλ.: +30 6980579777 (Γιώργος Σταματόπουλος).