Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού η 20η Νοεμβρίου, με δεκάδες παιδιά να ζητούν το δικαίωμα της ύπαρξής τους, να θέλουν να χαρούν την παιδική τους ηλικία, να παίξουν, να γνωρίσουν και να μορφωθούν, σε μια εποχή όπου το σκοτεινό πέπλο της φτώχειας και της πείνας, έχει τυλίξει πολλές οικογένειες.

Στην Πάτρα, δεκάδες παιδιά, πίσω από τους τοίχους των σπιτιών τους και τις… κουρτίνες της κοινής γνώμης για το τι θα πει η γειτονιά, τείνουν να ξεχάσουν την ανεμελιά των παιδικών τους χρόνων.

Ζουν και αυτά την αβεβαιότητα που διακατέχει τους γονείς τους για το αύριο, έχοντας να αντιμετωπίσουν τόσες και τόσες δυσκολίες, από το πρόβλημα της ανεργίας, της μείωσης του μισθού τους έως και τις αυξημένες φορολογικές υποχρεώσεις.

Είναι προβλήματα που εισπράττουν τα παιδιά. Είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, ότι περίπου 2.000 παιδιά θα σιτιστούν φέτος από τον Δήμο, με τις οικογένειές τους να έχουν κάνει την σχετική αίτηση για τα τρόφιμα που θα μοιραστούν στα σχολεία τους.

Βλέπετε μέσα στα σπίτια τους υποσιτίζονται, με τις οικογένειές τους να μην μπορούν να τους δώσουν ακόμα και τα στοιχειώδη.


Παιδική εκμετάλευση, επαιτεία και προσφυγόπουλα

Την ίδια στιγμή, βαδίζοντας κάποιος στους δρόμους της πόλης, θα δει για ακόμα μία φορά μία εικόνα που του έχει γίνει ρουτίνα, με παιδιά από οικογένειες (κυρίως Ρομά) να ζητιανεύουν απλώνοντας το χεράκι τους, ευελπιστώντας την ελεημοσύνη των περαστικών.

Το πρόβλημα της παιδικής εκμετάλλευσης, είναι περισσότερο έντονο από ποτέ στην κοινωνία της Πάτρας, χωρίς κανείς από τους φορείς να κάνει κάτι για αυτό, αφήνοντάς το να «αιωρείται».

Παράλληλα, σε μία Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού, δεν θα μπορούσε κανείς να μην θίξει το ζήτημα των δεκάδων προσφυγόπουλων της Συρίας, αλλά και των χωρών που βρίσκονται σε εμπόλεμη ζώνη.

Μικρές ψυχές που έχοντας δει στα αθώα τους μάτια την φρίκη του πολέμου, έχουν έρθει (και) στην περιοχή μας, ελπίζοντας ότι να μπορέσουν να ζήσουν στον μέλλον ανθρώπινα, κάτω από ομαλές συνθήκες. 

Όλα αυτά τα παιδιά έχουν δικαίωμα να ζήσουν τα παιδικά τους χρόνια, χαρίζοντάς μας χαμόγελα, σε μια εποχή «σκοτεινή» που τα έχουμε όσο ποτέ ανάγκη…