Διασκέδαση
Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν την εξαιρετική συναυλία του Αλκίνοου Ιωαννίδη στο θερινό Χάραμα το περασμένο Σάββατο. Σαν να συνωμότησαν φύση, κοινό και καλλιτέχνες προκειμένου να μοιραστούν μια μοναδική μουσική εμπειρία.
Στο μαγευτικό χώρο του θερινού Χαράματος, μια απρόσμενα γλυκιά καλοκαιρινή βραδιά του Σεπτέμβρη, εκατοντάδες φίλοι του καλλιτέχνη απήλαυσαν σε κλίμα μυσταγωγίας τις ξεχωριστές μουσικές του προτάσεις. Η προσέλευση του κοινού ήταν μεγάλη και συνεχόμενη πολύ ώρα αφότου είχε ξεκινήσει η συναυλία.
Το πρόγραμμα αρκετά διαφορετικό από ότι περιμέναμε, με ορχήστρα καθαρά ακουστική και «πειραγμένες» ενορχηστρώσεις. Ο ερμηνευτής συνομιλούσε με το κοινό με το διακριτικό χιούμορ που τον χαρακτηρίζει, παρουσιάζοντας τα τραγούδια που ακολουθούν και πολλές από τις εμπειρίες των ταξιδιών τους.
Ξεκινά αναφερόμενος στην ορχήστρα με τα έγχορδα και εξηγεί πως δεν θα ακούσουμε άλλους ήχους όπως τύμπανα, πλήκτρα, ηλεκτρικές κιθάρες και πνευστά, όργανα που εντυπωσιάζουν και καλύπτουν ατέλειες! Γύρω του οι Γιώργος Καλούδης στο τσέλο και τη λύρα, ο Μανόλης Πάππος στο μπουζούκι και το λαούτο, ο Φώτης Σιώτας στο βιολί και τη βιόλα και ο Δημήτρης Τσεκούρας στο κοντραμπάσο.
Ο ακουστικός ήχος των κομματιών στην αρχή προκάλεσε εντύπωση σε μέρος του κοινού που περίμενε ότι θα ακούσει τα αναγνωρίσιμα τραγούδια του ερμηνευτή. Ωστόσο ήταν ο καταλύτης που δημιούργησε το κλίμα μυσταγωγίας στη βραδιά, με το κοινό εντελώς καθηλωμένο έως μαγεμένο να σιγοτραγουδά και να ταξιδεύει στους εξωπραγματικούς ήχους των εγχόρδων. Και σιγά σίγα έμπαιναν στο πρόγραμμα και τα αγαπημένα μας κομμάτια.
Το πρόγραμμα πλούσιο και δυνατό, με πιο πρόσφατα τραγούδια του ερμηνευτή αλλά και διασκευές άλλων καλλιτεχνών όπως Μίκη Θεοδωράκη, Ορφέα Περίδη, Μάρκο Βαμβακάρη. Η συναυλία διήρκησε 2,5 ώρες αλλά ο κόσμος τον κράτησε άλλη μισή ώρα στη σκηνή με τραγούδια παλιά και αγαπημένα. Έκπληξη προκάλεσαν οι εξαιρετικές διασκευές στα δικά του κομμάτια και ιδιαίτερα στα πολύ γνωστά όπως το «Όνειρο ήτανε», «ο κόσμος που αλλάζει» και το «Θα ‘μαι κοντά σου όταν με θες» που έκλεισε με συγκίνηση τη συναυλία και εισέπραξε αποθεωτικό χειροκρότημα!
Η πιο δυνατή και συγκινητική στιγμή της βραδιάς ήταν η αφιέρωση του κομματιού «Μικρή Βαλίτσα» σε όλους όσους αναγκάζονται να αφήσουν την πατρίδα τους, όπου ο Αλκίνοος κατέβηκε από την σκηνή, πλησίασε στο κοινό, και χωρίς φώτα και όργανα το τραγούδησε ακαπέλα.
Η συναυλία που παρακολουθήσαμε δεν ήταν μια κοινή συναυλία. Ήταν μια συνάντηση από την οποία φύγαμε γεμάτοι. Ήταν μια πραγματική μουσική εμπειρία, που μας διέγειρε, και ενδεχομένως εκπαίδευσε, το αυτί και το συναίσθημα.
Ήταν η πιο γεμάτη γεύση που μπορούσε να μας αφήσει το καλοκαίρι, που το ίδιο βράδυ έφυγε.
"Ευχές, από όλους εμάς στο θερινό Χάραμα, για έναν όμορφο χειμώνα και καλή αντάμωση στη γειτονία μας και πάλι το επόμενο καλοκαιράκι" αναφέρουν οι διοργανωτές.
