Μέχρι τις 30 Ιουνίου του 2016 θα λειτουργεί η Δομή Συσσιτίου, δίπλα από τον ιερό ναό της Αγίας Σοφίας, στο τέρμα της πλατείας Νίκης, αν κάτι δεν αλλάξει μέχρι τότε.

Πρόκειται για το πρόγραμμα Δομής Συσσιτίου που ανήκει στην ΜΚΟ Στήριξη ΑΜΚΕ και που χρηματοδοτούταν μέχρι τον Μάρτιο του 2013 από τα προγράμματα ΕΣΠΑ 2007 -2013, με συμπράττοντες φορείς την Ιερά Μητρόπολη Πατρών και τον Δήμο Πατρέων.

Το μεγάλο ερώτημα σε ότι αφορά την συνέχιση της λειτουργίας της Δομής, ενός φορέα που είναι πάνω από 2,5 χρόνια στην τοπική κοινωνία της Πάτρας προσφέροντας φαγητό καθημερινά, σε ανθρώπους και οικογένειες που το έχουν ανάγκη, είναι αν τελικά θα συμπεριληφθεί στα προγράμματα ΕΣΠΑ 2014-2020.

«Είχαν πει ότι τα προγράμματα αυτά θα ενταχθούν στις δομές των Περιφερειών. Μέχρι στιγμής όμως τίποτα δεν είναι σίγουρο και όλα βρίσκονται στον αέρα» τονίζει στο patrasevents.gr η διοικητική υπάλληλος της Δομής Συσσιτίου στην Πάτρα, Μαρία Ανδρικοπούλου.

Στο πρόγραμμα αυτό που υπάρχει σε όλους τους Δήμους εργάζονται σε όλη την επικράτεια πάνω από 1.000 άτομα. Στην Πάτρα εργάζονται έξι άτομα (μία διοικητική υπάλληλος, δυο μαγείρισσες, ένας μάγειρας και δύο καθαριστές) τα οποία εξαιτίας της εκκρεμούς κατάστασης που υπάρχει είναι απλήρωτα από τον περασμένο Σεπτέμβριο.

Η υπουργός η κ. Θεανώ Φωτίου είχε πάρει πάνω της την συνέχιση της λειτουργίας τους, τονίζοντας ότι θα βρεθούν χρήματα από κρατικούς πόρους. Κρατικοί πόροι όμως προφανώς δεν υπάρχουν.

Μοιράζουν 200 μερίδες φαγητού καθημερινά

Τι θα σημάνει για την τοπική κοινωνία της Πάτρας, σε μία εποχή που ολοένα και περισσότερες οικογένειες περνούν δύσκολα, το να σταματήσει αυτός ο φορέας την λειτουργία του; «Εμείς δίνουμε καθημερινά 200 μερίδες φαγητού σε οικογένειες και σε ένα ολοήμερο δημοτικό σχολείο της πόλης» τονίζει η Μαρία Ανδρικοπούλου.

Άρα οι άνθρωποι αυτοί εφόσον κλείσει η Δομή δεν θα έχουν ούτε και αυτό το καθημερινό πιάτο με το φαγητό, με δεδομένο ότι πρόκειται για άτομα που δεν μπορούν να είναι δικαιούχοι της Τράπεζας Τροφίμων, οπότε δεν μπορούν να σιτιστούν, ούτε να προμηθευτούν τρόφιμα από το Κοινωνικό Παντοπωλείο ή κάποιες από τις υπηρεσίες του Κοινωνικού Οργανισμού.

«Εμείς προσπαθούμε να έχουμε μία αρμονική συνεργασία με όλους τους σχετικούς φορείς που έχουν να κάνουν με τις ανθρωπιστικές και κοινωνικές ανάγκες των πολιτών της Πάτρας» τονίζει η Μαρία Ανδρικοπούλου.

«Δεν απευθυνόμαστε σε ενορίες ή σε συνοικίες,  αλλά σε όλους τους Πατρινούς που έχουν ανάγκη. Όμως αυτό που θα πρέπει να τονιστεί είναι ότι αν κάποιος είναι δικαιούχος της Τράπεζας Τροφίμων, δεν μπορεί να έρθει ταυτόχρονα σε μας».


Μεγάλη η βοήθεια της ενορίας της Αγίας Σοφίας

Η Δομή Συσσιτίου στην Πάτρα στήθηκε από την προηγούμενη δημοτική αρχή.

Οι υπεύθυνοι της τότε αντιδημαρχίας ήρθαν σε συνεργασία με ιδρύματα και φορείς που στήριξαν το όλο έργο, προσφέροντας πράγματα που ήταν απαραίτητα (όπως το Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» που πρόσφερε τα ψυγεία), για να προχωρήσει το πρόγραμμα.

Παράλληλα, ο φορέας της Δομής Συσσιτίου πήρε πολύτιμη βοήθεια από την ενορία της Αγίας Σοφίας και τον Πατέρα Ερμόλαο που συνεχίζουν να προσφέρουν με διάφορους τρόπους, ακόμα και τώρα, συμβάλλοντας στη συνέχιση της λειτουργίας του.

Όπως αναφέρουν οι εργαζόμενοι της Δομής η σημερινή δημοτική αρχή δεν υπάρχει πουθενά για τον φορέα και δεν έχει φροντίσει να έρθει ούτε καν σε επικοινωνία μαζί τους, έτσι απλά για να δουν αν κάτι χρειάζονται. Προφανώς λόγω της ιδεολογικής θέσης που έχουν τα μέλη της δημοτικής αρχής απέναντι στις ΜΚΟ (Μη κυβερνητική οργάνωση).

Το θέμα βέβαια είναι οι άνθρωποι και οι οικογένειες που σιτίζονται από την Δομή. Έτσι,  ένας από τους συμπράττοντες φορείς της Δομής την έχει εγκαταλείψει στην τύχη της. 

«Ο μοναδικός που στην ουσία βοηθάει, προσφέροντας τρόφιμα και ότι άλλο έχουμε ανάγκη, είναι ο Πατήρ Ερμόλαος και η ενορία της Αγίας Σοφίας» τονίζει η Μαρία Ανδρικοπούλου. «Αν δεν υπήρχε αυτός η Δομή δεν θα μπορούσε να συνεχίσει την λειτουργία της».

Οι υπόλοιπες προσφορές έρχονται από ανθρώπους απλούς και καθημερινούς, όπως για παράδειγμα, οι παραγωγοί της λαϊκής αγοράς, αλλά και από άτομα που δίνουν ότι τρόφιμο μπορεί να τους περισσεύει. 

Το περίεργο είναι ότι η γειτονιά παραμένει αμέτοχη στην όλη προσπάθεια, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις, ειδικότερα στην αρχή, κάποιοι είχαν δημιουργήσει και πρόβλημα φτάνοντας έως και στα δικαστήρια γιατί τους ενοχλούσε ο θόρυβος των απορροφητηρών ή γιατί δεν τους άρεσε η μυρωδιά του φαγητού.


Σημαντικές ελλείψεις και ανάγκες σε τρόφιμα

Οι ελλείψεις από τρόφιμα, για έναν ανθρωπιστικό φορέα, που αυτή τη στιγμή ουσιαστικά προσπαθεί να τα βγάλει πέρα μόνος του, με τους εργαζόμενους να κάνουν την υπέρβαση, είναι πολλές.

Η μία εκ των τριών μαγειρισσών, Ειρήνη Μπέκα, τονίζει,: «Υπάρχει μεγάλη έλλειψη τροφίμων σε όσπρια, γάλα και κρέας. Αντίθετα υπάρχει μεγάλη αφθονία σε μακαρόνια και ρύζι. Όμως δεν μπορούμε να δίνουμε στους ανθρώπους αυτούς μόνο μακαρόνια και ρύζι. Χρειάζονται και άλλα πράγματα».

Το πρόγραμμα των φαγητών κατά την διάρκεια της εβδομάδας περιλαμβάνει μακαρόνια, ρύζι, όσπρια, λαδερά, κρέας, όπως σχεδόν ένα κανονικό νοικοκυριό. Κάποτε στο πρόγραμμα υπήρχε και το ψάρι με προσφορές από τους ψαράδες της ιχθυόσκαλας, πλέον δεν υπάρχουν τέτοιες «πολυτέλειες».

«Το πρόγραμμα της εβδομάδας καθορίζεται ανάλογα με τα αγαθά και τα τρόφιμα που υπάρχουν στην διάθεση μας. Όταν υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις δεν γίνεται να φτιάξουμε τα φαγητά που απαιτεί ένα σωστό διατροφολόγιο» τονίζει η Ειρήνη Μπέκα.

Από την πλευρά της η Μαρία Ανδρικοπούλου τονίζει: «Υπάρχει μεγάλη ανάγκη από τρόφιμα, καθώς έχουμε σημαντικές ελλείψεις. Την περίοδο των γιορτών είχαμε αρκετές προσφορές, όμως πλέον τελειώνουν και αυτές. Κάνουμε έκκληση στους Πατρινούς που έχουν την δυνατότητα να βοηθήσουν».

Πηγαίνουν άνθρωποι της διπλανής πόρτας

Κάτι τελευταίο: Από τα 150 με 180 άτομα που έρχονται καθημερινά στην πλατεία Νίκης για να σιτιστούν, οι 40 μερίδες περίπου είναι για παιδιά κάτω των 18 ετών. Οικογένειες με λίγα λόγια που δεν έχουν να φάνε.

«Πρόκειται για ανθρώπους της διπλανής πόρτας που κάποτε είχαν τις δικές τους δουλειές και ζούσαν μία κανονική ζωή. Άνθρωποι που για τον έναν ή τον άλλο λόγο, δεν υπολόγισαν σωστά τα πράγματα και έφτασαν σε αυτό το σημείο.

Οικογένειες με παιδάκια μικρά ή και ηλικιωμένοι ή ακόμα και κάποιοι μοναχικοί άνθρωποι που δεν έχουν φροντίδα από πουθενά. Άνθρωποι που για μία μερίδα φαγητό κάνουν ολόκληρα ταξίδια από την άλλη άκρη της πόλης για να φτάσουν εδώ» αναφέρει χαρακτηριστικά η Μαρία Ανδρικοπούλου.

Δίπλα από το κτίριο που στεγάζεται η Δομή, υπάρχει και ειδικός χώρος τραπεζαρίας που ανήκει στην ενορία της Αγίας Σοφίας, όπου οι άνθρωποι αυτοί μπορούν να κάτσουν και να φάνε. Δεν κάθονται όμως.

Χτυπάνε διακριτικά το παράθυρο ή το κουδούνι, έχοντας νωρίτερα προσέξει μη τους δει κανείς στην γειτονιά, παίρνουν την σακούλα που έχει μέσα το πακέτο με τις μερίδες του φαγητού (ορισμένοι μάλιστα ντρέπονται τόσο που ζητούν να τους το βάλλουν σε μαύρη για να μην φαίνεται) και φεύγουν αμέσως.

«Υπάρχει αυτό το αίσθημα της ντροπής. Ειδικότερα στην αρχή ήταν έντονο. Πλέον όμως έχουν γνωριστεί κάποιοι από αυτούς και μεταξύ τους και το αίσθημα αυτό ολοένα και απομακρύνεται» τονίζει η Μαρία Ανδρικοπούλου.  Άλλωστε, γιατί να ντρέπονται οι άνθρωποι αυτοί; Άλλοι θα έπρεπε να ντρέπονται θα προσθέταμε εμείς…

*Το φαγητό στην Δομή Συσσιτίου μοιράζεται από τις 12:30 το μεσημέρι έως τις 14:30, ενώ το κτίριο του φορέα είναι ανοικτό από τις 9 το πρωί.

*Τα δικαιολογητικά που χρειάζεται κανείς για να πάρει φαγητό από την Δομή Συσσιτίου είναι: κάρτα ανεργίας, φορολογική δήλωση, πιστοποιητικό μόνιμης κατοικίας και πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης.