Η "Μαρία Κάλλας" στην Πάτρα!

Κλεισμένη στο διαμέρισμά της, στο Παρίσι έχοντας ζήσει στιγμές δόξας και προσωπικής ευτυχίας, αλλά και δύσκολες καταστάσεις… Τι θα μπορούσε να σκέφτεται και ποιες είναι εκείνες οι αναμνήσεις που ανασύρει στο μυαλό της μια μεγάλη ντίβα;

Η "Μαρία Κάλλας" βρίσκεται αυτές τις ημέρες στην Πάτρα… Η γνωστή ραδιοφωνική παραγωγός της Αθήνας, Όλγα Λασκαράτου έγραψε το *«Μοrendo». Έναν μονόλογο τον οποίο ερμηνεύει η Εύα Κεχαγιά και ο οποίος όπως θα διαβάσετε και στην συνέχεια, είναι μια προσπάθεια –επιτυχημένη θα λέγαμε- να αποτυπώσει τις σκέψεις και τα αισθήματα μιας γυναίκας στην δύση της καλλιτεχνικής της πορείας.

Η Μαρία Κάλλας σημάδεψε τον 20ο αιώνα και με το καλλιτεχνικό της έργο, άφησε το στίγμα της στην μουσική, αλλά και στην Ελλάδα που ενώ την «πλήγωσε» αρκετές φορές, την αγκάλιασε στην συνέχεια και την κράτησε για πάντα «στην καρδιά της».

Συναντήσαμε τις δημιουργούς του "Morendo" και μας μίλησαν για την πολύ ενδιαφέρον προσέγγιση της «Μαρία Κάλλας» την οποία πραγματεύεται το πρώτο θεατρικό κείμενο Έλληνα συγγραφέα για την κορυφαία υψίφωνο της όπερας!

*Morendo (=ιτ. «σβηστά») μουσική και ερμηνευτική οδηγία που σημαίνει ότι η μουσική πρέπει να σβήνει σταδιακά. Στην όπερα χρησιμοποιείται στις σκηνές θανάτου.

P.E. Ποιο ήταν το ερέθισμα να ασχοληθείς με την Μαρία Καλλάς;

Ο.Λ. «Από τα χρόνια μου σαν μαθήτρια στο Ωδείο, διάβαζα τις ερμηνείες και ηχογραφήσεις της Κάλλας. Το 2007 εξαιτίας ενός αφιερώματος που μου ανατέθηκε από το ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ ασχολήθηκα και με μια άλλα πτυχή της, που είχε να κάνει με την προσωπική της ζωή.

Δεν άργησα να καταλάβω πως στην ζωή ενός καλλιτέχνη, η καλλιτεχνική και προσωπική ζωή «είναι ένα». Δεν υπάρχει περίπτωση μια καλλιτεχνική ευφυΐα όπως είναι η Μαρία Κάλλας να διαχωρίζει τον εαυτό της από τη σκηνή ή από την ιδιωτική της ζωή. Έτσι άρχισε μέσα από την έρευνα να γίνεται η σύνθεση ενός παζλ μιας προσωπικότητας».

P.E. Εκτός από την αγάπη για την μουσική, βρήκατε άλλα κοινά στοιχεία με την κορυφαία υψίφωνο που σας «ενεργοποίησε» να γράψετε το κείμενο;

Ο.Λ. «Κάθε μουσικός η σπουδαστής της μουσικής έχει κοινά με την Μαρία Κάλλας που είναι ουσιαστικά η επαφή με την μελέτη. Η Κάλλας έλεγε «είμαστε υπηρέτες της τέχνης» και η μελέτη είναι ο οδηγός. Άλλωστε από τις μαρτυρίες των δασκάλων της και η ίδια υπήρξε πολύ μελετηρή… Η μουσική άλλωστε θέλει πειθαρχία».

P.E. Μέσα από την έρευνα την οποία κάνετε όλα αυτά τα χρόνια, έχετε την αίσθηση πως η Κάλλας έφυγε «χορτασμένη»;

Ο.Λ. «Στο φινάλε μιας καλλιτεχνικής διαδρομής, γιατί εκεί την τοποθετούμε στον μονόλογο, δεν γίνεται να μην σου έρχονται αναμνήσεις. Μπορεί να μην είναι επιτυχημένες στιγμές, άλλα αυτές οι οποίες σου έχουν μείνει, επειδή έχεις διδαχτεί κάποια πράγματα.

Από αυτό που ξέρουμε ως Μαρία Κάλλας (ακόμα για όσους δεν ξέρουν το έργο της) εκτιμώ πως δεν μπορεί να «χόρτασε». Άλλωστε, όλα έγιναν μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, τα «χρυσά χρόνια» της Σκάλας του Μιλάνου που ήταν 8, ήταν πολύ λίγα.

Ήταν πολύ συμπυκνωμένος ο χρόνος της ζωής της. Ειδικότερα για έναν καλλιτέχνη που το μυαλό και η φαντασία «τρέχουν», ενώ παράλληλα υπάρχει διάθεση και όρεξη, ακόμα και να μην είχε αντοχές δεν μπορεί να πει κάποιος «φτάνει». Ακόμα και από την ανθρώπινη πλευρά της δεν ευχαριστήθηκε και πολλά. Για παράδειγμα ακόμα και ο Ωνάσης που αγάπησε πέθανε πριν την ιδία»...

"Το playlist είναι λογοκρισία!"

P.E. To ραδιόφωνο σήμερα;

Ο.Λ «Είναι δύσκολα τα πράγματα. Απαγορευτικά θα έλεγα. Δεν νομίζω ότι υπάρχει μέλλον και δεν ονειροβατώ.

Για μένα είναι η αγάπη μου, όμως γνωρίζω πως το επάγγελμα του παραγωγού είναι προς εξαφάνιση. Εγώ μαζί με όλη την ομάδα του ανεξάρτητου ραδιοφώνου (toradiofono.gr) προσπαθούμε να το κρατήσουμε «ζωντανό». Ένα ραδιόφωνο χωρίς playlist, ανοιχτό και στις άλλες τέχνες που δίνει βήμα σε νέες καλλιτεχνικές προτάσεις και δεν λογοκρίνει. Το playlist είναι λογοκρισία»!

"Μαθαίνουμε συνέχεια για την ζωή της ντίβας της όπερας"

P.E. Όταν σου έγινε η πρόταση να ενσαρκώσεις την Μαρία Κάλλας της αποδέχθηκες εξ’ αρχής;

Ε.Κ. «Όταν μου είπε η Όλγα για την παράσταση αυτή, ήμουν διστακτική γιατί καταρχάς μιλάμε για μια γυναικά η οποία είναι μύθος.

Αυτό που είπα στον εαυτό μου είναι πως “Δεν κάνεις την Μαρία Κάλλας”. Με βάση το κείμενο ξεκινήσαμε την παράσταση με αγάπη και πολύ ταπεινά. Μπορείς να πάρεις στοιχεία από έναν επιτυχημένο άνθρωπο, γιατί μιλάμε για έναν άνθρωπο που έχει φτάσει στην κορυφή και τώρα πια είναι μόνη της (όπως θα δείτε στην παράσταση), στο καμαρίνι της πριν από μια μεγάλη παράσταση.

Επίσης μαθαίνουμε για τους έρωτές της και τα χρόνια στην Αμερική σε ένα πισωγύρισμα που κάνει τις τελευταίες ίσως ημέρες της ζωής της.

Είχε παίξει στα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου και ξαφνικά βρίσκεται μονή της στον καθρέπτη και συνδέει τα πάντα».

P.E. Το πιο ωραίο σχόλιο που έχετε ακούσει από κάποιο θεατή;

Ε.Κ. «Έχει συμβεί να μιλήσουμε με κάποιον θεατή που κλαίγοντας ήρθε με έκπληξη να μας πει για την Κάλλας «Είχε γίνει και αυτό;» ή «Δεν το ήξερα ότι είχε ζήσει έτσι!». Αυτό με ικανοποιεί και με συγκινεί. Άλλωστε αυτός είναι ο στόχος. Να ακούσει μουσική, να ακούσει Μαρία Κάλλας».

P.E. Δύσκολο το θέατρο σήμερα;

Ε.Κ. «Πάντα ήταν δύσκολο. Πλέον δεν υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις και δουλεύεις με ποσοστά –εκτός από κάποιες εξαιρέσεις. Δεν ζεις πια μόνο με το θέατρο. Εγώ, όπως όλοι, κάνω και άλλη δουλειά για να εξασφαλίσω μια «ποιότητα ζωής» και αυτό με την έννοια των απαραίτητων που χρειάζεται ο καθένας μας»!

Φωτογραφικό υλικό: Στράτος Σαραντέας!