Την πρώτη πανηγυρική παρουσίαση για το βιβλίο του «5 μαθήματα ζωής» πραγματοποίησε ο καθηγητής Θεοδόσης Π. Τάσιος. Βρέθηκε στην Πάτρα και στο Ξενοδοχείο «Βυζαντινό» το βράδυ της Παρασκευής 30 Οκτωβρίου.

Το βιβλιοπωλείο “Discover your Way” και οι εκδόσεις Αγγελάκη» υποδέχθηκαν από νωρίς πλήθος κόσμου που βρέθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων του ξενοδοχείου προκειμένου να ακούσει από κοντά έναν από τους πιο σημαντικούς Έλληνες των τελευταίων χρόνων. 

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν μεταξύ άλλων, ο Ανδρέας Καράβολας, ο Πατήρ Νικόλαος Σκιαδαρέσης, καθηγητές του Πανεπιστημίου. Πολλοί από αυτούς υπήρξαν μαθητές του κ. Τάσιου και ήταν εμφανώς συγκινημένοι κατά την διάρκεια της βραδιάς. 


Για το βιβλίο του Θεοδόση Π. Τάσιου, που παραδίδει πράγματι «5 μαθήματα ζωής» μέσα από «5 διαχρονικές, ξεχωριστές, χαρισματικές προσωπικότητες ήθους και έργου στον κόσμο», μίλησαν οι Κώστας Χριστόπουλος, διπλωματούχος πολιτικός μηχανικός Σταύρος Σολωμός , -Καλλιτεχνικός διευθυντής της Πολυφωνικής χορωδίας Πάτρας, Αφροδίτη Σκαλτσά Δημητρακοπούλου, Αναγνώστρια, Μέλος της Εταιρείας φίλων Παναγιώτη Κανελλόπουλου, Δημιουργός και υπεύθυνη της θεατρικής ομάδας "Ταξιδευτές της Πρόζας", Μέλος του Δ.Σ της Ένωσης των Καλαβρυτινών της Πάτρας.

Την εκδήλωση συντόνισε επιτυχημένα ο δημοσιογράφος Ζώης Μαρίνος.

Ο Κώστας Χριστόπουλος έδωσε έμφαση στο ότι «το ήθος περικλείει την ζωή των ηρώων του βιβλίου». Στάθηκε στην αρετή ως καρπό της ελευθερίας και τόνισε τα κοινά χαρακτηριστικά της ζωής των 5 ηρών του βιβλίου σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο. «Σας παροτρύνω να διαβάσετε το βιβλίο» ήταν η φράση με την οποία έκλεισε την ομιλία του. 

Ο Δρ. Απόστολος Δ. Παρπαΐρης ανέφερε ότι βασικός στόχος του βιβλίου είναι να μας δοθεί η δυνατότητα «να αναδιαμορφώσουμε τη στάση μας, ως κάτι νέο, ζωντανό και άξιο προς μίμηση, εάν βεβαίως επιθυμούμε να συναντήσουμε στα μονοπάτια του στοχασμού, τους μεγάλους περιπατητές, όπως είναι οι 5 μεγάλοι που επιλέχθηκαν από το συγγραφέα, ανάμεσα βέβαια σε πάρα πολλούς άλλους άξιους να μνημονευτούν, ως παραδείγματα ζωής, που μας κληρονόμησαν το «ήθος», αυτό το αγαθό, σε ανεπάρκεια».

Ο Σταύρος Σολωμός που ανέφερε ότι γι΄ αυτόν «η πρόσκληση στην εκδήλωση ήταν μια πρόκληση» ενώ  τόνισε ότι «ο πρόλογος του βιβλίου τον συνεπήρε και αποτέλεσε την αφετηρία στην μύηση του ήθους». Καταπιάστηκε με το παράδειγμα της ζωής του Μότσαρτλέγοντας χαρακτηριστικά: «Βάλθηκα να ρουφήξω κάθε σκέψη του συγγραφέα σχετικά με τον ψυχισμό του Μότσαρτ» δίνοντας έμφαση στο πόσο βαθιά θρησκευόμενος και φίλεργος ήταν, με την σεμνότητα και την ταπεινότητα να αποτελούν βασικά χαρακτηριστικά του βίου του. 

Η Αφροδίτη Σκαλτσά Δημητρακοπούλου τόνισε ότι «Ο τίτλος του βιβλίου δεν θα μπορούσε να είναι πιο ταιριαστός καθώς όταν κάποιος το ανοίγει για να το διαβάσει, είναι άλλος και όταν το κλείνει έχοντας μέσα στον νου και την καρδιά του οτι έχει αφομοιώσει, πάλι είναι άλλος. Ίσως να ξυπνά μέσα του ο Άνθρωπος(με Α κεφαλαίο), μέσα στον μικρό τόσο μικρούλι άνθρωπο που τείνει να κοιτάζει αποκλειστικά τον εαυτό του. Τι αξία έχει μια κοινωνία προηγμένη όταν σε αυτή κυριαρχούν: Η συναισθηματική απάθεια, το ανάλγητο της ψυχής , η τόσο ψυχρή λογική της ιδιοτέλειας».


Καθ΄ όλη την διάρκεια της εκδήλωσης ο Θεοδόσης Π. Τάσιος παρακολουθούσε προσεκτικά τους ομιλητές ενώ στο τέλος της παρουσίασης μίλησε κι ο ίδιος στο κοινό του. 

«40 χρόνια συμμετέχω στα κοινά χωρίς να συμμετέχω στην πολιτική. Πιστεύω ότι πρέπει καθένας να κάνει ότι θα βοηθήσει τους συμπολίτες του» ανέφερε ενώ τόνισε την αξία της ηθοπαιδείας. «Έχομε λοιπόν κίνητρο επαρκές για να αναπτύξομε ένα μακροπρόθεσμο (μεγάλης πολιτικής σημασίας) Πλάνο Ηθοπαιδείας στη Χώρα μας, προκειμένου να υποβοηθηθεί ο Μαθητής:

(i) Να διακρίνει την ιδιοτυπία και τη σημασία των «Σχέσεων Εγώ-Εσύ» (του ηθικού ενεργήματος δηλαδή), και

(ii) Να αναπτύξει προσωπικούς τρόπους επίλυσης ηθικών διλημμάτων – δηλαδή να κατακτήσει τις δικές-του ηθικές Αξίες. Συνέχισε λέγοντας ότι «Τα κουσούρια πρέπει να γιατρευτούν. Είμαστε ανώνυμοι... Λείπουν τα παραδείγματα. Η δύναμη του Παραδείγματος ως Μάθημα Ζωής είναι πολύ ισχυρή σ’ όλες τις περιπτώσεις, ανεξαρτήτως της ερμηνείας του ηθικού ενεργήματος. Πράγματι, και στην περίπτωση των εξωγενών ηθικών κανόνων, πάντοτε συμπροβάλλεται κι ενα έντονο συναισθηματικό κίνητρο ενδόμυχης αγάπης για τον Άλλον:

– Στη μέν θρησκευτική ηθική, μέσω της ομοίωσής-μου με τον Θεό – ο οποίος είναι Αγάπη – άρα κι εγώ βιώνω μιαν ευχαρίστηση εδώ-και- τώρα χάρις στο Αγαθό.

– Στη δέ «φιλοσοφική» ηθική, η ίδια η ανθρωπική αυτονομία – άρα η υπαρξιακή μοναξιά πάνω σ’ έναν ασήμαντον πλανήτη σε μιαν άκρη του Σύμπαντος, γεννά θερμές σχέσεις συγγένειας και συνεπιβίωσης,

αρκετές ώστε να νοιώθω και μια συναισθηματική (όχι μόνον διανοητική) ευχαρίστηση απ’ τον Καλό Βίο με τον Συνταξιδιώτη».

Δεν δίστασε να πει για μια ακόμη φορά, με ζωντάνια και παραστατικότητα, κάτι που πρωτοείπε αρκετά χρόνια πριν, σε περιόδους σχετικής ευημερίας για την Ελλάδα. «Η χώρα βρίσκεται σε αδιέξοδο. Δεν υπάρχει ελπίδα να ξεφύγουμε από τον κατήφορο του δημόσιου χρέους, το άθροισμα της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς».

Η βραδιά έκλεισε με ένα θερμό χειροκρότημα του ακροατηρίου για τον καθηγητή και τους ομιλητές ενώ ο Θεοδόσης Π. Τάσιος για αρκετή ώρα υπέγραφε βιβλία στους αναγνώστες του. 

(Οι φωτογραφίες ειναι του Παναγιώτη Μουλινου).