Η φτώχεια και τα ελάχιστα χρήματα που έχουν οι Πατρινές οικογένειες αποτυπώνονται στις σχολικές κοινότητες και τα σχολεία.

Οι περισσότεροι από τους γονείς δεν έχουν να δώσουν στα παιδιά τους. Όχι φυσικά γιατί δεν θέλουν. Αλλά γιατί απλά δεν τους περισσεύουν. Για να μην πούμε ότι πολλοί από αυτούς, έχοντας μείνει άνεργοι και χάνοντας την δουλειά τους, δεν έχουν κιόλας.

Έτσι, στα κυλικεία πολλών από των σχολείων της Πάτρας, όλων των βαθμίδων, σε δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια, έχει καθιερωθεί το «τεφτέρι». Τα παιδιά που δεν έχουν πάνω τους χρήματα, ούτε και ένα ευρώ για να πάρουν έστω ένα κρουασάν ή ένα τσιπς, λένε στον ιδιοκτήτη να το «γράψει», για να του το δώσουν όταν έχουν.

Οι ιδιοκτήτες, γνωρίζοντας την κατάσταση των παιδιών αυτών και επειδή έτσι και αλλιώς δεν μπορούν να κάνουν κάτι άλλο, το δέχονται. Το τεφτέρι, λοιπόν, που υπήρχε κάποτε στα μπακάλικα και στα παντοπωλεία και το οποίο έχει επανέλθει στα χρόνια της κρίσης σαν ένα από τα δεδομένα της αγοράς, μπήκε πλέον και στα σχολεία για τα καλά.

Καταλαβαίνει κανείς γιατί η απόφαση της δημοτικής αρχής να βάλει βανάκι και να μοιράζει κολατσιό ή και φαγητό ακόμα στα σχολεία είναι τόσο απαραίτητη για τις ίδιες τις σχολικές κοινότητες της Πάτρας. Δυστυχώς…