Κάθε μέρα, γύρω στις 12 με 1 το μεσημέρι, μία κυρία γύρω στα 60, παίρνει τον δρόμο για να πάει στα γραφεία του Δήμου, στην Μαιζώνος.

Προορισμός της η γραμματεία του Δημάρχου, ενώ θα περάσει για να πει την καλημέρα της και από τα υπόλοιπα γραφεία των υπαλλήλων του Δήμου. Στέκεται υπομονετικά, σαν να περιμένει κάτι, δείχνοντας χαμογελαστή και ευγενική. Το παρουσιαστικό της, παρά τα χρονάκια της είναι αρκετά καλό, ενώ δείχνει πάντα περιποιημένη και σικάτη.

Βλέποντας την καθημερινά στα γραφεία του Δήμου θα νόμιζε κανείς ότι εργάζεται εκεί ή έχει κάποια δουλειά που να σχετίζεται με τις επαγγελματικές της υποχρεώσεις. Πέφτει όμως έξω. Η ευγενική αυτή κυρία περιμένει εδώ και κάτι χρόνια τον καλό της για να την παντρευτεί και να προχωρήσει μαζί του σε πολιτικό γάμο.

Έτσι τουλάχιστον της έχει υποσχεθεί. Όταν λοιπόν ρωτάει τους υπαλλήλους σχετικά με το τι χρειάζεται για να προχωρήσει την διαδικασία του πολιτικού γάμου, εκεί είναι που χάνει την ψυχραιμία της και την ευγένεια της.

Οι υπάλληλοι του Δήμου προσπαθούν να της εξηγήσουν τα «χαρτιά» που χρειάζεται να προσκομίσει. Αυτή όμως δείχνει ανένδοτη. Απαιτεί να της πουν την ακριβή ώρα που θα ξεκινήσει ο πολιτικός γάμος, προκειμένου να πάρει τηλέφωνο τον καλό της για να πεταχτεί αυτός εκεί και να προχωρήσει η διαδικασία.

Έτσι τουλάχιστον της έχει πει. Όταν οι υπάλληλοι, βλέποντας ότι δεν καταλαβαίνει και είναι δύσπιστη, τη ρωτούν ποιος είναι ο «τυχερός», τότε είναι που γίνεται έξω φρενών: «Τι σας νοιάζει εσάς; Πείτε μου πότε γίνονται οι πολιτικοί γάμοι για να τον πάρω τηλέφωνο να με παντρευτεί» φωνάζει.

Και όταν βλέπει ότι σε άλλες περιπτώσεις, με άλλα ζευγάρια που έρχονται στο Δημαρχείο, προχωράει η όλη διαδικασία, τότε είναι που αντιδρά. «Βλέπετε, είναι αυτό που σας λέω… Δεν θέλετε να παντρευτώ… Όλους τους άλλους τους παντρεύεται, εμένα όχι… ». Από τις θλιβερές ιστορίες και συνάμα τόσο τρυφερές.

Η κυρία που μάλλον έχει πρόβλημα περιμένει εδώ και μήνες, εδώ και χρόνια, τον γαμπρό για να παντρευτεί…