Είναι μία ανεπανάληπτη εμπειρία, μία εμπειρία που μπορεί να σε αφήνει για ώρες στο κρεβάτι και τις επόμενες μέρες να δυσκολεύεσαι να περπατήσεις, από την κούραση και τον πόνο που έχουν τα πόδια σου, όμως στην ψυχή σου νιώθεις άλλος άνθρωπος.
Αυτό τουλάχιστον αναφέρουν στις μεταξύ τους συζητήσεις οι άνθρωποι που τήρησαν το έθιμο και περπάτησαν με τα πόδια μία απόσταση 45 χιλιομέτρων, ταξιδεύοντας μέσα στην νύχτα από την Πάτρα, στο μοναστήρι του Αϊ Νικόλα στα Σπάτα.
Φέτος ο αριθμός των ατόμων που έκαναν πράξη το έθιμο περπατώντας για ώρες για να τηρήσουν το τάμα πρέπει να ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, με το μοναστήρι, να γεμίζει από πιστούς από το πρωί της Κυριακής έως αργά το απόγευμα, για να προσκυνήσουν την θαυματουργή εικόνα.
«Είναι ένα συναίσθημα όταν καταφέρνεις και φτάνεις στον προορισμό σου που δεν περιγράφεται» τονίζει η Πατρινή Νίκη Κουνάβη που κάνει την απόσταση αυτή, τηρώντας το έθιμο, μαζί με την παρέα της τα τελευταία τρία χρόνια.
«Η κούραση είναι απίστευτη κατά την διάρκεια της διαδρομής και κρατά για μέρες, όπως και οι πόνοι στα πόδια. Σαν κάτι όμως να σου δίνει δύναμη και να μην σε αφήνει. Η αγαλλίαση που νιώθεις είναι μεγάλη.
Νιώθεις ένα διαφορετικός άνθρωπος, χωρίς υπερβολή». Η ίδια ξεκίνησε μαζί με την παρέα της να διανύει την απόσταση κάθε χρόνο, όχι μόνο για λόγους πίστης, αλλά και για εμπειρία.
«Είναι μία εμπειρία η όλη διαδρομή. Να βλέπεις ανθρώπους να περπατάνε τόσες ώρες και να διανύουν μία τόσο μεγάλη απόσταση, έχοντας όλοι μαζί ένα κοινό σκοπό. Από αυτό και μόνο δένεσαι μαζί τους».
Όσο για το αν θα το ξανάκανε τονίζει: «Φυσικά και θα το ξανά έκανα. Πάντα μαζί με παρέα βέβαια. Μπορεί να νιώθω ακόμα και τώρα κουρασμένη, όμως είναι μία εμπειρία γεμάτη από συγκινήσεις».