«Γειτονιά ο δρόμος σου στενός…», όμως και αυτή στο πέρασμα των χρόνων ακολουθώντας τα χνάρια της κάθε εποχής, μεταλλάσσεται και μετασχηματίζεται.

Υπάρχουν, ωστόσο, γειτονιές που παραμένουν σχεδόν αναλλοίωτες και μοιάζουν σαν μην θέλουν να αλλάξουν, σηκώνοντας το δικό τους ανάστημα αντίστασης όλες αυτές τις δεκαετίες, στο συνολικό κανόνα των τσιμεντένιων πολυκατοικιών και των διπλανών διαμερισμάτων που χαρακτηρίζουν τα αστικά κέντρα και τις μεγαλουπόλεις.

Μία από αυτές είναι η ιστορική συνοικία των Προσφυγικών την οποία και περπατήσαμε μαζί με το περιοδικό του patrasevents.gr, το P.E. Magazine.


Όπως φανερώνει το όνομα της είναι η συνοικία που φιλοξένησε τους πρόσφυγες μετά την Μικροασιατική Καταστροφή. Παλιότερα συνόρευε με τα Γερανέικα, τώρα αυτά έχουν ενσωματωθεί στα Προσφυγικά, ενώ δίπλα τους είναι οι παράγκες της Αγίας Αικατερίνης, η γειτονιά της «λούμπας», όπου υπήρχαν κάποτε τα δημοτικά λουτρά.  

Κοιτάζοντας τα σπίτια και περπατώντας στους δρόμους της συνοικίας υπάρχει ακόμα η αίσθηση αυτή των «χαμένων πατρίδων».


Χαμηλά σπίτια, με ιωνική αρχιτεκτονική που έφεραν μαζί τους οι πρόσφυγες έχοντας σαν κύριο χαρακτηριστικό τους την κεντρική αυλή που ενώνει τους ανθρώπους που μένουν δίπλα – δίπλα (έτσι ενώνονται ολόκληρες γειτονιές) τα Προσφυγικά είναι η κατεξοχήν γραφική συνοικία της πόλης και ένα ζωντανό κομμάτι του λαϊκού πολιτισμού.  

Μία γειτονιά εργατική, με το… γιαπί, το πηλοφόρι και το μυστρί να θρέφει τους βιοπαλαιστές και τις οικογένειες τους. Τώρα από φτωχογειτονιά έχει γίνει συνοικία των ανέργων, οι νέοι φεύγουν, ενώ οι κάτοικοι που έχουν απομείνει αντιστέκονται στο «καθεστώς» της υποβάθμισης που θέλουν να τους υποβάλλουν.

Ξεφυλλίστε και πάλι εδώ το P.E. Magazine

(Οι φωτογραφίες είναι του Στράτου Σαραντέα για το patrasevents.gr)