Τοπικά
Η Μανιοκατάθλιψη στο τεντωμένο σχοινί της. Μία (δύο, τρεις) ή πολλές ιστορίες. Μεταφορές ή Αληθινά Παραμύθια.
Είναι πολύ ενδιαφέρον το τι πιστεύει ο "κόσμος", ο κοινός νους, ο μη ειδικός, για την ψυχική νόσο της διπολικής διαταραχής (ή, όπως πολύ συχνά αναφέρεται, της μανιοκατάθλιψης). Συζητάω πολύ συχνά με ανθρώπους για θέματα που αφορούν τις ψυχικές διαταραχές. Τα βρίσκουν σκοτεινά και πολύ ενδιαφέροντα. Λογικό.
Πάντα η ψυχή και η λειτουργίες αυτής έκανε τους ανθρώπους να νιώθουν δέος, φόβο, περιέργεια. Το άγνωστο είναι πάντα ένας πειρασμός προς μελέτη και συζήτηση.
Αυτό όμως που μου κάνει εντύπωση, είναι το πόσο "σκοτεινά" προσδιορίζουν τέτοιες συναισθηματικές διαταραχές. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχω ακούσει την έκφραση "ψυχάκιας" ή "τρελός", όταν η κουβέντα περιστρέφεται γύρω από την διπολική διαταραχή. Δεν είναι λίγες οι στιγμές που έχω συγκρατηθεί,ακούγοντας ότι οι διπολικοί είναι άξιοι της μοίρας τους ή "παλαβοί" που κινούνται ανάμεσά μας.
Αρχικά, ένα - Πρακτικό Ξεκαθάρισμα Λογαριασμών - χρειάζεται. Όπως έχω προαναφέρει, η παράθεση της συμπτωματολογίας κτλ, δεν με βρίσκει υπέρ όταν θέλω να αναλύσω ή να περιγράψω μία κατάσταση. Είναι όμως αναγκαία, σε ένα αρχικό στάδιο.
Τι είναι η διπολική διαταραχή;
(summary by the Author, Athanasopoulos I. )
Στη φάση ενός καταθλιπτικού επεισοδίου ένα άτομο μπορεί να εμφανίσει :
* Καταθλιπτική διάθεση, με ή χωρίς άγχος
* Αίσθημα κενού
* Απαισιοδοξία ή απελπισία και αίσθημα αβοηθησίας
* Ιδέες ενοχής & αναξιότητας
* Απώλεια των ενδιαφερόντων και αδυναμία άντλησης ικανοποίησης από τη συμμετοχή σε δραστηριότητες που ήταν προηγουμένως ευχάριστες
* Μείωση της ενεργητικότητας, εύκολη κόπωση
* Δυσκολία στη συγκέντρωση, τη μνήμη και στη δυνατότητα λήψης αποφάσεων
* Ανησυχία ή ευερεθιστότητα
* Διαταραχές του ύπνου
* Διαταραχές της όρεξης
* Μείωση της σεξουαλικής διάθεσης
* Σκέψεις θανάτου ή αυτοκτονίας και συχνά απόπειρες αυτοκτονίας
Στη διπολική διαταραχή, στον αντίθετο πόλο της κατάθλιψης βρίσκεται η μανία. Η ευφορία, που είναι το χαρακτηριστικό συναίσθημα στη φάση της μανίας, ξεπερνά τα όρια του φυσιολογικού και γίνεται παθολογική. Μιλάμε για μανία όταν τουλάχιστον τρία από τα παρακάτω συμπτώματα εκδηλώνονται ταυτόχρονα, συνοδευόμενα από ευφορική ή ευερέθιστη διάθεση, και είναι παρόντα κατά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας, σχεδόν κάθε ημέρα και για διάστημα μεγαλύτερο της μιας εβδομάδας.
Τα περισσότερα συμπτώματα της μανίας είναι αντίθετα από αυτά της κατάθλιψης.
Στη φάση ενός μανιακού επεισοδίου ένα άτομο μπορεί να εμφανίσει:
* Υπερβολικά ευφορική διάθεση, υπεραισιοδοξία
* Έντονη δραστηριότητα
* Εκνευρισμό, ανησυχία, ευερεθιστότητα
* Παρορμητική ή επιθετική συμπεριφορά
* Γρήγορη και συχνά ανοργάνωτη σκέψη και ομιλία
* Διάσπαση προσοχής και αδυναμία συγκέντρωσης
* Μειωμένη ανάγκη για ύπνο
* Υπερεκτίμηση δυνάμεων και ικανοτήτων, ιδέες μεγαλείου
* Περιορισμένη κριτική ικανότητα, που επηρεάζει την επαφή του με την πραγματικότητα
* Έντονα υπερκαταναλωτική συμπεριφορά, αλόγιστες οικονομικές δαπάνες
* Σεξουαλική υπερδραστηριότητα
* Κατάχρηση ουσιών
* Αδυναμία κατανόησης του νοσηρού της κατάστασης
Η μανία είναι κυρίαρχο χαρακτηριστικό της διπολικής διαταραχής, και μπορεί να συμβεί με διαφορετικά επίπεδα σοβαρότητας. Σε ηπιότερα επεισόδια μανίας, γνωστά ως υπομανία, τα άτομα εμφανίζονται ενεργητικά, ευερέθιστα, και μπορεί να είναι πολύ παραγωγικά. Όταν η μανία γίνεται πιο σοβαρή, τα άτομα αρχίζουν να συμπεριφέρονται αλλοπρόσαλλα και παρορμητικά, παίρνοντας συχνά λανθασμένες αποφάσεις και έχουν μη ρεαλιστικές ιδέες για το μέλλον, ενώ η ανάγκη για ύπνο μειώνεται σημαντικά.
Τα άτομα που βιώνουν μανιακά επεισόδια, επίσης, συχνά βιώνουν και καταθλιπτικά επεισόδια. Κάποιοι βιώνουν μια κατάσταση στην οποία παρουσιάζονται ταυτόχρονα χαρακτηριστικά μανίας και κατάθλιψης, αυτά ονομάζονται μικτά επεισόδια και είναι τα πιο ευμετάβλητα στο πλαίσιο της διαταραχής. Τα μανιακά και καταθλιπτικά επεισόδια διαρκούν από λίγες ημέρες έως μερικούς μήνες.
Παραθέτω πάντα την συμπτωματολογία του DSM-IV-TR, για μία περιληπτική αναφορά στο πρακτικό "τι". Αναγκαίο, όχι αρκετό.
Το ζητούμενο, όμως, της δικής μου σκέψης, είναι να περιγράψει, να πυροδοτήσει, να δημιουργήσει την αξία του συν-αισθάνομαι. Όπως έχω ξαναπεί, πρώτα νιώθω και μετά κρίνω. Η κριτική στις ψυχικές νόσους δεν έχει θέση όταν δεν υπάρχουν άλλες, ανώτερες αξίες.
Προσωπικά μιλώντας, η κοινωνία και ο άνθρωπος οφείλει πλέον να γνωρίζει τι είναι τι !
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΑΚΡΟΒΑΤΗ - Η ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΟΣ ΔΙΠΟΛΙΚΟΥ.
#Η ημέρα της Θλίψης.
Η διπολικότητα δεν είναι πάντοτε ξεκάθαρη. Ούτε για τον ίδιο τον ακροβάτη, πόσο μάλλον για τον "άλλον", τον "παρατηρητή", τον "γονέα", τον "φίλο"... Πολλές φορές οι ακροβάτες μας έχουν τον τρόπο να μην φανερώνουν την κατάσταση τους. Απλώς την βιώνουν ιδιόρρυθμα, ατομικά. Αδιέξοδο υπ' αριθμόν 2. Ο εσωτερικός πόνος που δεν εξωτερικεύεται.
Oι Μέρες που έρχονται...
Η σύγχρονη ψυχιατρική θα αρκεστεί, για μία ακόμη φορά να δώσει την έτοιμη λύση: Καταστολή, φαρμακοθεραπεία, επίβλεψη.
Δεν θα παραθέσω ξανά τις απόψεις μου περί ψυχιατρικών μεθόδων. Θα γίνω κουραστικός. Τις Αποδέχομαι, αλλά δεν μου αρκούν. Το ζητούμενο θα είναι πάντα ο Άνθρωπος, όχι το Φάρμακο.
Το άτομο είναι ο ίδιος ο Άνθρωπος.
Και η Κοινωνία είναι το μέσον, ο δρόμος προς οτιδήποτε βιώνεις!
Θέλει πολύ ταλέντο να το υπομένεις και να το διαχειρίζεσαι.
Σφάλματα, αποκρύψεις, παραπληροφόρηση, ταμπελοποίηση από του "έξυπνους" ειδικούς, στο όνομα της Αντικειμενικότητας! Επικίνδυνη κατάσταση δεν είναι ο ακροβάτης αυτός καθ' αυτός.
Είμαστε εμείς που του φωνάζουμε να πέσει από το σχοινί του.
Το άτομο με διπολική διαταραχή βιώνει μία τεράστια Απώλεια.
Την Απώλεια της ΜΕΣΗΣ.
Η έννοια της μεσότητας, όπως εμπειρικά ο καθένας μπορεί να την αξιολογήσει: Μέτρο, ασφάλεια, ηρεμία, σταθερότητα...
Ο ακροβάτης μας, λαχταρά αυτή την ΜΕΣΗ, ονειρεύεται την χαμένη του ταυτότητα. Ψάχνει την Απώλεια του. Πάντοτε.
Γιατί μου έλεγε κράτα με
Μή μ' αφήνεις να ξυπνήσω;
Ανησυχώ. Συνήθως
twitter @JAthanasopoylos
