Η κρίση φαίνεται ότι έχει εξαπλώσει για τα καλά τα τελευταία χρόνια την παράνομη πορνεία στην Πάτρα.

Με τον όρο παράνομη πορνεία δεν εννοούμε απλά και μόνο τις αλλοδαπές ιερόδουλες που κάνουν πιάτσα στα γνωστά στέκια στο κέντρο της Πάτρας ή τις νεαρές ρομά που παρέχουν ακόμα και στο φως τις μέρας τις ερωτικές τους υπηρεσίες για λίγα ευρώ σε ηλικιωμένους.

Η παράνομη πορνεία κρύβεται πλέον πίσω από τους τοίχους των σπιτιών, με γυναίκες 40άρες ή ακόμα και μικρότερες, νοικοκυρές, φοιτήτριες ή και εργένισσες, να έχουν μετατρέψει τα διαμερίσματα τους, για λίγες έστω ώρες σε οίκους ανοχής, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουν ένα παραπάνω εισόδημα.  

Η τιμή των ερωτικών υπηρεσιών που προσφέρει η κάθε γυναίκα στους πελάτες της δεν ξεπερνά πλέον τα 25 με 30 ευρώ. Το… πελατολόγιο εξαπλώνεται από στόμα σε στόμα και τα ραντεβού κλείνονται είτε δια μέσω τηλεφώνου, είτε των social media, αφού πρώτα δοθούν τα ανάλογα εχέγγυα της εχεμύθειας του «πελάτη».

Οι γυναίκες αυτές, είναι «κυρίες» της διπλανής πόρτας, που πουλάνε το κορμί τους προκειμένου να εξασφαλίσουν ένα παραπάνω εισόδημα για την οικογένεια τους ή και τις ίδιες, με τις περισσότερες από αυτές, πάντως, να είναι παντρεμένες.

Κρυφά «ροζ» σπίτια υπάρχουν σε διάφορες συνοικίες της Πάτρας από στα Ζαρουχλείκα, στην Αγία Τριάδα, στο Σκαγιοπούλειο ή ακόμα και στην Αγία Σοφίας, με το φαινόμενο της παράνομης πορνείας να «οργιάζει».