Μεγάλη ανησυχία και αγανάκτηση επικρατεί στην εκπαιδευτική κοινότητα μετά την τελευταία Υπουργική Απόφαση σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας των δημοτικών σχολείων την επόμενη σχολική χρονιά.

Μετά τη διαφαινόμενη κατάργηση των Τμημάτων Ένταξης στο όνομα της δήθεν «συμπερίληψης» και τη μείωση των τμημάτων Νηπιαγωγείων, λόγω της αύξησης του ελάχιστου αριθμού μαθητών, που απαιτούνται για τη συγκρότηση τμήματος Νηπιαγωγείου από 7 σε 14, έρχεται αιφνιδιαστικά η Υπουργική Απόφαση για το φερόμενο ως «Ενιαίο Τύπο Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου» εν μέσω του εξελισσόμενου και όπως αποδεικνύεται προσχηματικού διαλόγου για την παιδεία.

Έτσι λοιπόν, από το «Ολοήμερα σχολεία παντού», που δήλωνε το Δεκέμβριο 2015 ο κ. Φίλης, αποφασίστηκε τελικά το Μάιο 2016 το «Ολοήμερα σχολεία πουθενά». Εύκολο και γρήγορο πέρασμα λοιπόν από το λαϊκισμό στον εμπαιγμό.

Με το νέο τύπο σχολείου το τίμημα για το δημόσιο σχολείο είναι βαρύ. Ο λογαριασμός με τις νέες ρυθμίσεις περιλαμβάνει τα εξής:

  • Κατάργηση της πρωινής ζώνης του ολοήμερου (7 π.μ. - 8 π.μ.), με αποτέλεσμα την εξουθένωση των εργαζόμενων οικογενειών και μεγάλες δυσλειτουργίες στα σχολεία, που φοιτούν μεταφερόμενοι μαθητές με ταξί η λεωφορεία.
  • Μείωση του μαθητικού πληθυσμού στα ολοήμερα, εφόσον τίθεται ως απαραίτητη προϋπόθεση εγγραφής η αποδεδειγμένη εργασία και των δύο γονιών.
  • Άνιση μεταχείριση των μαθητών, αφού τα παιδιά των γονιών που δεν εργάζονται δεν μπορούν να φοιτήσουν στο ολοήμερο. Συνεπώς, οι εξαγγελίες περί δήθεν «ίσης μεταχείρισης των μαθητών» είναι κενές περιεχομένου.
  • Καταργείται ο υπεύθυνος δάσκαλος του ολοήμερου, με αποτέλεσμα να εξαφανίζεται κάθε ίχνος παιδαγωγικής διάστασης στο ολοήμερο πρόγραμμα και να αλλάζει ο προσανατολισμός του σε χώρο αποκλειστικά φύλαξης των μαθητών.
  • Διδασκαλία διδακτικών αντικειμένων στο ολοήμερο με βάση τις πλεονάζουσες ώρες εκπαιδευτικών ειδικοτήτων και όχι με βάση τις πραγματικές ανάγκες των μαθητών, που σημαίνει πως η εκπαίδευση παρέχεται με λογιστικά μόνο κριτήρια.
  • Ουσιαστική κατάργηση του ολοήμερου σχολείου, εφόσον οι προϋποθέσεις εγγραφής σε αυτό και η κατάργηση του δασκάλου θα οδηγήσουν σε συρρίκνωση ή κλείσιμο των περισσοτέρων λειτουργούντων τμημάτων.
  • Αυθαίρετη συρρίκνωση διδακτικών αντικειμένων (πληροφορική, μουσική, θρησκευτικά, φυσική αγωγή, θεατρική αγωγή, εικαστικά  κ.λπ.), χωρίς να υπάρχει προηγούμενη μελέτη και αξιολόγηση τους.
  • Απαξίωση του έργου των εκπαιδευτικών ειδικοτήτων, εφόσον δίνεται η δυνατότητα να διδαχθούν τα διδακτικά τους αντικείμενα από δασκάλους με πλεονάζουσες ώρες.
  • Χιλιάδες απολύσεις αναπληρωτών συναδέλφων, που δε θα προσληφθούν ξανά, εφόσον το νέο σχολείο δεν τους χρειάζεται πια.
  • Χιλιάδες υπεραριθμίες μονίμων εκπαιδευτικών και υποχρεωτικές μετακινήσεις τους.
  • Περιορισμός ή μηδενισμός των μεταθέσεων και των αποσπάσεων, με αποτέλεσμα τη διάλυση οικογενειακών προγραμματισμών.
  • Εκπαιδευτική και παιδαγωγική αποσάθρωση, μορφωτικά ελλείμματα, φτωχό και ταξικό σχολείο.

Με όλα αυτά είναι πλέον αναπόφευκτη η οπισθοδρόμηση στο παρεχόμενο εκπαιδευτικό έργο και η ανεργία χιλιάδων εκπαιδευτικών.