Δύο μόλις μέρες πριν το στήσιμο της κάλπης, είναι πρόδηλο σε όλους, ότι το τέλος της μαύρης περιόδου των μνημονίων και της εθνικής υποτέλειας είναι κάτι παραπάνω από κοντά. Δεν χρειάζεται καν να διαβάσεις τις δημοσκοπήσεις για να πειστείς για αυτό, όταν μέχρι και οι δηλώσεις των κυβερνητικών βουλευτών κινούνται προς αυτήν την κατεύθυνση, μπορείς να θεωρείς σίγουρη την αλλαγή.

Και όσο αν αυτή η ίδια η αλλαγή είναι σημαντική, πολλοί μιλούν για το τέλος της μεταπολίτευσης, ύστερα από 40 χρόνια διακυβέρνησης από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, το ερώτημα που παραμένει προς απάντηση, είναι αν αυτό από μόνο του είναι αρκετό…; Ο θάνατος του χθες είναι αρκετός για να εγγυηθεί το αύριο…; Το χθες είναι έτσι και αλλιώς καταδικασμένο να πεθάνει, το ζητούμενο ή τουλάχιστον αυτό που θα έπρεπε να αποτελεί το ζητούμενο μέσα από αυτή την εκλογική αναμέτρηση, είναι τι αύριο θέλουμε να οικοδομήσουμε;

Θα πούμε τέλος μόνο στα μνημόνια ή θα πούμε τέλος και στις πρακτικές που μας οδήγησαν σε αυτά…; Μπορούμε να μάθουμε από τα λάθη μας και να οικοδομήσουμε κάτι πραγματικά καινούργιο…; Αν η γενιά του Πολυτεχνείου, μέσα από την σκοτεινή περίοδο της Χούντας, κατόρθωσε να φέρει τη Δημοκρατία στη χώρα, η δική μου γενιά πλέον έχει χρέος μέσα από την μαύρη περίοδο των μνημονίων και την πικρή εμπειρία της ασυδοσίας, να επαναπροσδιορίσει την έννοια Δημοκρατία, τοποθετώντας την στην βάση που της αξίζει.

Αν θέλουμε να δικαιώσουμε το πέρασμα μας από αυτόν τον τόπο, δημιουργώντας μια χώρα, στην οποία θα νιώθουμε υπερήφανοι όχι μόνο για το μεγαλείο και την ιστορία της, αλλά θα νιώθουμε υπερήφανοι επειδή ζούμε σε αυτή, πρέπει από αυτή την Κυριακή, μαζί με τα μνημόνια, να στείλουμε στη λήθη και όλα όσα μας έσπρωξαν σε αυτά.

Παλαιοκομματικές αντιλήψεις, νοοτροπίες, συναλλαγή, διαφθορά, ρουσφέτι, αναξιοπιστία του κράτους, διάβρωση των θεσμών, μηδαμινές έως ανύπαρκτες παροχές και υπηρεσίες από το κράτος στους πολίτες, έλλειψη συνείδησης των πολιτών, ασυδοσία, ωχαδερφισμός, βόλεμα, αδιαφορία για την πορεία της χώρας και του κοινωνικού συνόλου, δημιούργησαν τον φαύλο κύκλο της παρακμής που ζούμε. Αυτά πρέπει να αποτελέσουν παρελθόν μαζί με τα μνημόνια την Κυριακή!

Στη νέα πορεία, πρέπει να ξαναστήσουμε τους φάρους της ελευθερίας, της ισονομίας, της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης, της διαφάνειας, για να δημιουργήσουμε μακριά από συντεχνίες και μικροσυμφέροντα, ένα σύγχρονο ηλεκτρονικό κράτος που θα έχει σκοπό του, την εξυπηρέτηση του πολίτη και την παροχή σε αυτόν, των κοινωνικών αγαθών, που επιβάλλει ο πολιτισμός μας, επανιδρύοντας έτσι, την αμοιβαία σχέση σεβασμού και εμπιστοσύνης που πρέπει να υπάρχει στη σχέση του κράτους με τον πολίτη.

Λόγια που απαιτούν πολύ δουλειά, μόχθο και σύγκρουση με τον ίδιο μας τον εαυτό, για να γίνουν πράξη από Δευτέρα. Θα είμαστε δυστυχώς ασυγχώρητοι από τα ίδια τα όνειρα μας, αν πούμε αργότερα, ότι μείναμε απλά στης Κυριακής το πρώτο βήμα.