Μπαίνοντας στο κτίριο του Β’ Αστυνομικού Τμήματος Πατρών, στην Ερμού, δίπλα από το Αστυνομικό Μέγαρο, μπορεί με ευκολία να ξεχωρίσει κανείς ένα μεγάλο κιβώτιο που σε… προσκαλεί να ρίξεις μέσα σε αυτό ένα πλαστικό καπάκι.

Ένα καπάκι δεν είναι τίποτα, όμως δεκάδες και χιλιάδες καπάκια, σύμφωνα με τα όσα αναφέρει η επιγραφή του κιβωτίου μπορούν να χαρίσουν σε έναν συνάνθρωπό μας με κινητικά προβλήματα ένα ηλεκτρονικό αμαξίδιο.

Πρόκειται στην ουσία για την ιδέα που είχε μία ομάδα ανθρώπων πριν από τέσσερα περίπου χρόνια, μέλη του Συλλόγου Παραπληγικών Κινητικών Αναπήρων Πέλλας με έδρα τα Γιαννιτσά, οι οποίοι βρήκαν τον τρόπο να μετατρέπουν τα χιλιάδες πλαστικά καπάκια – ξέρετε εκείνα τα καπάκια που πετάμε με τόσο άνεση στα σκουπίδια ή στον δρόμο πολλές φορές – σε ηλεκτρονικά αμαξίδια.

Οι αστυνομικοί του Β’ Αστυνομικού Τμήματος Πατρών μαθαίνοντας μέσα από το διαδίκτυο και τα social media (όπως δεκάδες άλλοι φορείς και υπηρεσίες, αλλά και ιδιωτικές επιχειρήσεις της χώρας) για την ιδέα του συγκεκριμένου συλλόγου, αποφάσισαν να συνδράμουν και αυτοί από την πλευρά τους.
Τηλεφώνησαν, ήρθαν σε επικοινωνία με τα μέλη του Συλλόγου των Γιαννιτσών και πριν από 1,5 μήνα περίπου πήραν ένα κιβώτιο το τοποθέτησαν στην είσοδο του αστυνομικού τους τμήμα και ξεκίνησαν να συγκεντρώνουν πλαστικά καπάκια.

Καπάκια από εμφιαλωμένα νερά και αναψυκτικά, με στόχο να γίνουν  δεκάδες και  από δεκάδες χιλιάδες. Τα πλαστικά καπάκια, σύμφωνα με την ενημέρωση που είχε το patrasevents.gr από τους αστυνομικούς που πήραν την πρωτοβουλία, ολοένα και πληθαίνουν και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους έχουν ξεπεράσει ήδη το ένα κιλό. Δηλαδή τα 540 καπάκια. Για να μπορέσει βέβαια η πρωτοβουλία τους να αποδώσει καρπούς και να πάρει ένας συνάνθρωπος μας ένα ηλεκτρονικό αμαξίδιο δωρεάν θα πρέπει τα καπάκια να φτάσουν τον έναν τόνο.  

Πόσο είναι καπάκια αντιστοιχούν σε ένα τόνο; Στα 540.000! Νούμερο που μπορεί να μοιάζει τώρα εξωπραγματικό, αλλά με τον ρυθμό που ρίχνονται τα πλαστικά καπάκια στο κιβώτιο του Β΄ αστυνομικού τμήματος, μέσα στους επόμενους μήνες θα γίνει πραγματικότητα.

Όλοι άλλωστε παίρνουν ένα πλαστικό  μπουκαλάκι νερό, μία πορτοκαλάδα, μία λεμονάδα και από την στιγμή που έγινε γνωστό ότι το Β’ Αστυνομικό Τμήμα προχώρησε σε μία τέτοια πρωτοβουλία, όλοι κοιτάζουν να πετάξουν εκεί το καπάκι τους.

Υπάρχουν μάλιστα και περιπτώσεις ανθρώπων που έρχονται στο Αστυνομικό Τμήμα μόνο για αυτόν τον λόγο. Για να πετάξουν το… καπάκι τους. Υπάρχει άλλωστε μεγάλη ευαισθησία από πολλούς συμπολίτες πάνω σε τέτοια θέματα και καλό θα ήταν το παράδειγμα των αστυνομικών να το ακολουθήσουν και άλλες υπηρεσίες.

Ήδη, σύμφωνα με τις πληροφορίες, που έχουμε πάρει ανάλογα κιβώτια έχουν τοποθετηθεί και στην Νευρολογική – Ψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου. Γιατί η φροντίδα για το περιβάλλον και η έννοια της ανακύκλωσης μπορεί να συμβάλλει στην ποιότητα ζωής των ανθρώπων με διάφορους τρόπους.


Πώς ξεκίνησε το όλο εγχείρημα

Η όλη ιδέα ανήκει στον Σύλλογο Παραπληγικών και Κινητικά Αναπήρων του νομού Πέλλας, όπως προαναφέραμε. Τα μέλη του Συλλόγου βρήκαν σε μία ιστοσελίδα ότι 10.000 πλαστικά καπάκια εμφιαλωμένου νερού και αναψυκτικών ανταλλάσσονται με ένα αναπηρικό ηλεκτροκίνητο αμαξίδιο.

Προσπάθησαν να έρθουν σε επαφές με εταιρίες αναψυκτικών και εμφιαλώσεως, όμως οι άνθρωποι των εταιριών τους είπαν ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Δεν το έβαλαν κάτω έως που μία εταιρία ανακύκλωσης ειδών εμφιάλωσης από την Κεντρική Μακεδονία προχώρησε σε συμφωνία μαζί τους. Μοναδικό της αίτημα να μην γνωστοποιηθεί η εταιρική της ταυτότητα.

Η εταιρία παραλαμβάνει δια μέσω του συλλόγου χιλιάδες πλαστικά καπάκια που καταφτάνουν από όλα τα μέρη της Ελλάδας και από κάθε είδους φορέα ή επιχείρηση μπορεί να σκεφτεί κανείς. Αντάλλαγμα είναι η παροχή της οικονομικής συνδρομής της, προκειμένου να αγοραστούν αναπηρικά καρότσια, τα οποία χαρίζονται σε ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη σε όποια γωνιά της Ελλάδας κι αν βρίσκονται.

Από τότε, πριν από τέσσερα περίπου χρόνια, το όνειρο έγινε πραγματικότητα και ήδη πολλά ηλεκτρονικά αμαξίδια έχουν δοθεί σε νοσοκομεία, συλλόγους , υπηρεσίες, αλλά και άτομα που το έχουν ανάγκη.