Οι δύο παλαιότερες –και πλέον διάσημες– καντίνες του Ρίου δεν θα μπορούσαν παρά να βρίσκονται στην κορυφή των προτιμήσεων μας, για φαγητό μετά το ξενύχτι μας, αν μη τι άλλο τιμής ένεκεν.

Βέβαια δεν είναι οι μόνες! Υπάρχει και άλλη εκεί με τις συστάσεις πιθανότατα να περιττεύουν!

Σπεσιαλιτέ τους; Το λουκάνικο, βραστό ή ψητό και «πνιγμένο» σε γλυκιά σος – εννοείται πως θα βάλετε και πατάτες αφού την κάνετε την αμαρτία, κάνετε την σωστά! Καλαμάκια χοιρινά ή κοτόπουλο διπλά ή τα άλλα τα "μονά" για να φας από δύο.

Υποκύπταμε στη γοητεία τους και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε αφού θέλοντας και μη φεύγοντας από την Ποσειδώνος στο Ρίο που τα ΄χουμε τσούξει λίγο μας (παρα)σέρνουν από την μύτη οι μυρωδιές τους και τους αποδίδουμε φόρο τιμής και περηφάνιας ως ελάχιστο χρέος μας απέναντι στα "μυαλά" που πριν από χρόνια σκέφτηκαν πως το 24ωρο φαγητό δεν είναι πατέντα αλλά ανάγκη... γευστική!

Οι τιμές για τα σάντουιτς είναι πολύ καλές


Kαντίνες αυτοκινούμενες, καντίνες αγαπημένες και μόνιμα ριζωμένες στο περιβάλλον τους εδώ και χρόνια και για πολλά ακόμη...

Το βρώμικο είναι παντός καιρού. Θα σε φτιάξει μετά από το μπανάκι στην θάλασσα, θα σε στρώσει μετά από τον στόλο υποβρυχίων που ήπιες με τους κολλητούς σου, θα σε χορτάσει μετά το χάλια γκουρμέ φαγητό του ακριβού εστιατορίου...

Το βρώμικο είναι εκεί για εσένα τις ώρες που το θες...


Αν και οι πιο φανατικοί επισκέπτες είναι κυρίως νέοι, μαθητές ή φοιτητές, καθώς και όσοι διασκεδάζουν τα βράδια, εύκολα παρατηρεί κανείς πως το «βρώμικο» έλκει και άλλες ηλικίες. Τις Παρασκευές και τα Σάββατα γίνεται... ανάρπαστο από τον κόσμο που «πλημμυρίζει» το Ρίο!

Μονό ή διπλό σουβλάκι, extra large σάντουιτς και ό,τι άλλο βάλει ο νους των «ορεξάτων» περιπλανώμενων στην περιοχή.

Οι καντίνες αποτελούν μια στάση, που σταματάει την πείνα...